En zo raakte ik op den Twitter in gesprek met iemand. Niet op de open kanalen maar dat deel wat alleen voor de schrijverts op IWIH is. Hier plannen we bijvoorbeeld onze gerichte acties tegen bepaalde, niet nader te noemen, besnorde presentators, die over werkelijk alles een mening hebben, en die ook nog eens iedere avond op de buis ventileren. Voor veel geld maar dit geheel terzijde. Ook brainstormen we hier over nieuwe artikelen en maakt Sven van de gelegenheid gebruik ons allemaal te beledigen.

Bij een gesprek over asielzoekers en de zogenaamde nareis leerde ik wat nieuwe dingen en die wil ik jullie niet onthouden. Nou dacht ik dus altijd dat er voor gezinshereniging voor iedereen dezelfde regels zijn. En in tegenstelling tot wat velen roepen zijn die niet mals. Zo moet diegene die de aanvraag doet in staat zijn financieel voor zijn familie te zorgen. Voor asielzoekers is daarop een uitzondering gemaakt. Humanitair gezien wel te verdedigen lijkt me. Ook hier weer strenge eisen maar NIET de verwachting zelf voor de nareiziger te betalen. En uiteraard hier allerlei organisaties die de asielzoeker hierbij helpen en de mogelijkheid tot een hoger beroep. Of beter nog een stuk of twee mogelijkheden daartoe. Het mag een paar centen kosten blijkbaar. In de statistieken van de IND houden ze met veel van dit soort zaken helemaal geen rekening. De tabellen tonen altijd het aantal procedures, niet te verwarren met het aantal vreemdelingen. Dankzij IWIH, die geweldige informatieve site, en een heel klein beetje dankzij Supermatthijs toch even wat wijzer geworden.