De irritante zoemer van de wekker maakte het hem weer duidelijk. Tijd om op te staan en ieder jaar een beetje moeizamer komt hij in beweging. De autoritaire man moet op tijd op zijn werk zijn al was het alleen maar als voorbeeld voor zijn collega’s. Ze moeten hem niet en dat weet hij best. Liever praten ze niet met hem maar ze moeten wel door de functie die hij heeft weten te bemachtigen. Hij minacht ze eigenlijk want het zijn geen serieuze werkers zoals hij maar in feite nog kinderen. Zoals altijd maakt hij 4 boterhammen klaar en drinkt 1 kopje koffie. Dan gaat hij op pad en komt zoals iedere dag ruim een half uur te vroeg op zijn kantoor aan. Iemand moet het goede voorbeeld geven.

Zijn vaste parkeerplaats is dan eigenlijk altijd nog vrij behalve die ene keer, nu 2 maanden geleden. In verband met de drukte waren enkele collega’s eerder begonnen met werken en er was er 1 die een grote fout maakte. De opzichtige Golf stond op zijn plek en dat pikte de autoritaire man natuurlijk niet. Kokend van woede liep hij het kantoor binnen na onwennig zijn auto ergens anders te hebben neer gezet. Dit was geen toevallige parkeeractie maar een bewuste poging zijn gezag ondermijnen. In gedachten zag hij ze al lol hebben om dit belachelijke gedrag. Met moeite kon hij de drang op hoge poten verhaal te gaan halen van zich af zetten. Nee, de autoritaire man, zou ze die lol niet gunnen. Hij wist precies van wie de Golf was en zou de dader later wel te pakken nemen. Nog zeker drie weken lang wacht hij geduldig zijn kans af. Ondertussen liet hij niks merken aan de eigenaar van de Golf. Op zijn kantoortje lagen de beoordelingslijsten voor de autoritaire man en met een duivelse glimlach zette hij het kruisje. Zo, die kon binnenkort vertrekken, om helemaal niks.