Paste ons geluk
eens in 140 tekens,
hoe onbeschrijfelijk groot is
de storm in je leven die nu raast?
Zorgen, verdriet en ziekte
hebben jou (ons) doen omslaan,
in de oceaan van je (ons) leven
omdat de aarde niet plat is.
Het verterende zwemmen lijkt
dus oneindig zonder een stille kust
aan de horizon.
Op tafel vind je een kleine weers-
verbetering die heel even de donkere wolken verdrijft,
en een klein straaltje zonlicht cadeau geeft,
van de rust en
de stilte
na de storm.
Fucking wow. :’-)
Wat ben je toch een (w) schatje! Zo’n grote mond, maar een nog groter hart. Een knuf voor jou en je lieve, mooie, aardige, prachtige vrouw