Mark. Goed dat je er bent. Koffie?

We hebben vandaag jouw jaarlijkse F&L. Dat betekent dat we terugkijken op jouw functioneren het afgelopen jaar, kijken wat er goed gaat en wat er beter kan en we kijken naar jouw loopbaanwensen.

Laat ik beginnen met toch een beetje mijn zorgen uit te spreken. Je ziet er vermoeid uit. Gaat het wel goed met je?

Mark, je weet toch dat lachen een mechanisme is om een vraag weg te wuiven waar je geen antwoord op wilt geven?

Een zwaar jaar. Daar kan ik me wel iets bij voorstellen. Zou je de dieptepunten van het afgelopen jaar voor mij op een rijtje kunnen zetten?

Dus de nasleep van de MH17-ramp, de asielinstroom, het enorme verlies van zetels en het aangevallen worden op het gebruik van het woord oorlog. Dat valt inderdaad allemaal niet mee Mark. Heb je eigenlijk nog wel plezier in jouw baan? Hoe staat het met jouw arbeidsvreugde?

Ik hoor je zeggen dat je geen leuke baan hebt. Dat jouw baan leuke aspecten heeft, maar dat je niet kunt zeggen dat het een leuke baan is. Wat heb je zelf geprobeerd om te doen om een stukje werkplezier te herwinnen?

Ik heb je net uitgelegd dat lachen een afweermechanisme is, Mark. Als je toen had geweten wat je nu weet, had je dan niet alsnog Rita haar gang laten gaan?

Ik besef dat dit ver teruggrijpt. En ik benoem het, omdat de ervaringen uit het verleden een rol spelen in het heden. Juist omdat je nu weet wat je weet.

Is het een idee dat je er even een paar dagen tussenuit gaat. Een mid-weekje vakantiepark. Met van die bungalows en een tropisch zwembad met zo’n leuke glijbaan.

Een van de doelen van het F&L dat we vandaag voeren, is om erachter te komen of je wel goed op je plekje zit binnen de organisatie. Als ik het zo hoor, zit je daar niet zo heel erg lekker. Als ik de vraag stel wat jij nodig hebt om lekkerder op jouw plek te zitten, wat zeg jij dan? Als je een toverstafje had, wat zou je dan veranderen?

Weg met die blonde pestkop? Uh huh. En dat er meer waardering voor je wordt uitgesproken. Dat begrijp ik. Waardering tonen is een belangrijk element. Is snap dat het frustrerend is dat je zo je best doet en er weinig voor terugkrijgt. En nee, het valt inderdaad niet mee als je daarvoor wordt uitgemaakt. Het is belangrijk dat je je veilig voelt op je werkplek.

Het is heel goed dat je dit zegt. We zijn namelijk binnen de organisatie bezig om een cursus op te zetten, waarin waardering tonen centraal staat. Een verplichte cursus.

Ja, ook voor hem ja. Ik zal dit punt ook meenemen naar zijn F&L.

Een element van die cursus is feedback geven en ontvangen. Dan geven we iedereen handvatten mee om elkaar op een positieve manier aan te spreken op gedrag en op behaalde resultaten.

Nou Mark, of dat ook in de Kamer doorwerkt kan ik niet zeggen. Dat hangt een beetje van de Voorzitter af. En we moeten nog maar afwachten hoe deze het doet, want die vorige was geen onverdeeld succes.

Ik stel voor dat je eens een lijstje voor jezelf maakt. Of beter nog een waardenwiel.

Ik kan het beter even uittekenen. Dan zie je meteen wat ik bedoel. Dus jij bedenkt zes competenties van jezelf, waar er ruimte is voor persoonlijke groei.

Heel goed. Ja, dat is ook een goeie. Oh, die zou ik er zeker opzetten. Dat zie ik zo wel, dat daar ruimte is voor groei. Ik bedoel, eh. Dat kan op zich beter ja. Uh huh. Nog een bakkie?

Nou en dan tekenen we dat erin. En kijk, zie je wat er gebeurt? Als je in de ene competentie groeit dan groeien de andere mee. Dat doe jij heel goed, Mark!

We spreken nu af dat jij aan deze punten gaat werken en dan evalueren we dat.

Nee, niet pas volgend jaar. Wie weet zit je dan niet meer op die plek, dus dan heeft evalueren niet zo veel zin meer.

Ik maak meteen even gebruik van dit bruggetje. Jouw loopbaanperspectieven. Wat wil je hierna doen? Wat zijn jouw ambities?

Sorry Mark. Dat is onprofessioneel van me, dat ik nu lach. Ja nee. Ik bedoel, sorry hoor. Het is gewoon een beetje voorspelbaar wat je nu zegt.

Ik begrijp dat er in die functie veel te lachen valt en dat dit een van jouw sterkste competenties is. Oké, daar heb je een punt. En om daarvan je werk te kunnen maken is eigenlijk wat de meeste mensen wel zouden willen. En je hebt al een netwerk die kant op, dus dat maakt het allemaal veel makkelijker voor iedereen.

Mark, het moet mij wel even van het hart hoor. Misschien moet je de overstap nu al maken. Laten we wel wezen, de baan die je nu hebt is een zware baan. En als je die ook maar een beetje niet leuk vindt, zit je daar niet helemaal op je plek. Of beter gezegd, helemaal niet. Die baan moet je met volledige overtuiging, passie en vreugde doen, waarbij je de belangen van anderen boven die van jezelf moet plaatsen. Als je dat in alle eerlijkheid niet kunt, dan ben je – in ieder geval in mijn ogen – ongeschikt voor die baan.

Afronden? Ja, we kunnen het gesprek afronden. Ik begrijp dat een dergelijke afspraak belangrijk is. Niet belangrijker Mark. Dit gaat om jou. En om het land. Laten we dat vooral niet vergeten.

Goed. Ik maak een verslag van ons gesprek en dat komt volgende week naar je toe. Of ik het naar de Kamervoorzitter wil sturen? Dat is wel een ongebruikelijke manier van doen, maar als jij dat graag hebt…

Dank je voor het gesprek Mark. Ik zie je morgen op de Kerstborrel wel.

En gaat over tot de orde van de dag.

(door Hihiwiwi)

► Lees ook: Asielzoekers laten meebetalen aan hun eigen opvang. Goed idee?
► Lees ook: Is de Nederlandse staat in oorlog met zijn eigen bevolking?