Nietsvermoedend kwam IWIH uit zijn werk gefietst. Hij zet zijn fiets in de schuur en stapt zijn huis binnen. Vrolijk roept hij: “Ik ben tuihuisss, ik zie nog geen eten op tafel!” en gaat vervolgens zijn jas ophangen. Tijdens het ophangen van zijn ziet hij dat hij boven op de poststukken staat. Hij raapt de post van de deurmat af en loopt met een stapeltje enveloppen naar de grijze tweeënhalf-zitter. Betalingsherinnering, kaart van @sweetlikehoney (bedankt), nog een betalingsherinnering, acceptgiro van het CJIB en dan slaat in de angst hem om het hart. Hij voelt aan de enveloppe dat er iets niet klopt. Hier zit geen gladde kaart in of iets. Voorzichtig maakt hij de enveloppe open en trekt met zijn ogen dicht, alsof het iets uit zou maken, de kaart uit de enveloppe.

Jawel, IWIH heeft zojuist een zelfgemaakte kerstkaart ontvangen en dat in 3D nog wel. Een scheefgeknipt sneeuwpoppetje en in de hoek een schattige Jodenster of iets wat door voor door moet gaan. Iemand heeft dus blijkbaar besloten dat zij, ja zij, want het zijn altijd wijven, een hobby moest gaan uitoefenen. En dan kom je dus al heel snel terecht op bloggen, kettingen maken of zelf kaart maken. Iemand heeft hier blijkbaar heel veel zinloze energie in gestopt en vervolgens gedacht: ‘goh misschien vindt IWIH zo’n kerstkaart van mij wel leuk.’ Nou, nee dus! Ik wil geen zelfgemaakte rotzooi, geen zelfgemaakte kaarten, geen zelfgemaakte kleding, geen zelfgemaakte cake en al helemaal geen zelfgemaakte meubels van steigerhout.

Beste lezers, als u dan toch zo nodig een kerstkaart naar IWIH wil sturen, plak dan gewoon een adres sticker over een oude kaart van vorig jaar of als u dan echt niets met uw leven te doen hebt en zelf zo nodig kaarten wil maken, doe hem dan op de bus en wel de bus met de tekst: Restafval. Dank u.