Zo, heb ik toch maar even een plaatsje weten te bemachtigen op IWIH. Soms vraag ik me af wat er zo spannend aan is. Ik kwam ook wel eens in Haren en heb daar niets aan overgehouden. Maar daar wilde ik het niet over hebben.

Eigenlijk gaat dit hele stukje over dingen waar ik het niet over wilde hebben. Migranten die eisen stellen aan een eeuwenoud land. Een gehele middenklasse die naar de bliksem gaat, net zoals de koelakken in de Sovjetunie. Een land wat geregeerd wordt door mensen die paradoxaal genoeg volksvertegenwoordigers genoemd worden. Geen woord wilde ik er aan vuil maken.

Ik zou oorspronkelijk het niet hebben over een migranten organisatie die Secondos Plus heet, die eist dat het kruis uit de Zwitserse vlag moet verdwijnen omdat deze “het huidige multi-culturele Zwitserland niet meer weergeeft.” Onzin natuurlijk. Wederom blijkt maar weer dat deze nieuwe vriendelijke mensen ons onze eigen geschiedenis niet gunnen. Want een ieder moet zich met de vlag kunnen identificeren. Het is gewoon onzin. Straks gaan die mensen ook nog eisen dat de Paus zijn Christelijke symbolen wegdoet.

Ook had ik niet willen schrijven over de gesloopte middenklasse. V&D valt om, DA volgt niet veel later, de van oudsher zich op arbeiders richtende politieke partijen krimpen in. Het is net alsof we er geen vertrouwen meer in hebben. Een klein experiment met Google verraadt al heel veel. De eerste 10 hits:

1) Middenklasse – Wikipedia
2) “Verdwijnt de middenklasse?”
3) “Middenklasse brokkelt af”
4) De Nederlandse middenklasse kiest massaal voor Wilders
5) De ondergang van de Nederlandse middenklasse als democratische leidraad
6) “Waaruit bestaat de Nederlandse middenklasse?”
7) Ook in Nederland verdwijnt de middenklasse
8) De middenklasse onder druk
9) Asscher: “De middenklasse staat onder druk”
10) Middenklasse in Nederland wordt weggevaagd

Als laatste wilde ik al helemaal geen aandacht schenken aan onze volksverlakkers. Hoe steeds meer kennissen het idee krijgen dat het veel van de huidige politici alleen maar gaat om toekomstig werk in Brussel. Dat ze niet eens meer uit idealisme de politiek in gaan, maar om het zich zoveel mogelijk in de kijker spelen van de hoge omes door als snelste de zoveelste infusie van geld naar een armlastig land te regelen.

Ik ben blij dat ik het daar allemaal niet over heb gehad en jullie allemaal een goed 2016 heb toegewenst.