Hoi Mark,

We zijn daar niet allemaal goed in. Zodra iets te dicht bij komt is het heel eenvoudig om net even de andere kant op te kijken. Wanneer iemand in de klas wordt gepest zullen er maar weinig klasgenoten opstaan om tegen de pesters in te gaan. Op het moment dat op straat iemand in elkaar getrapt wordt loopt het gros er met een boog omheen.
En nu, in Keulen, gebeurt toch weer precies hetzelfde. Wanneer niet een vrouw haar mond had opengetrokken was alles in de doofpot gestopt, want daar zijn we immers zo goed in, alles in de doofpot stoppen.
Wij hebben het niet gezien, niet gehoord, wij weten nergens van, terwijl we allemaal dondersgoed weten wat er speelt. Dat het op deze manier alleen maar van kwaad tot erger wordt.
Waarom grijpt er niemand in? Omdat we bang zijn. Of misschien moet ik zeggen, we laten ons bang maken. Bang maken door een stel onverlaten die denken dat ze hier de boel kunnen komen bepalen. Die er op uit zijn om hier de baas te spelen.
Niet echt heel ingewikkeld met zo’n regering die zich door alles en iedereen laat overrulen en die wanneer ze het echt niet meer weten gewoon de hele bende in de papierversnipperaar mieteren.
Of ik een pasklare oplossing heb. Nee was dat maar waar.
Een ding weet ik wel zeker, wanneer onze mannen in een land als Syrie zulke acties zouden uitvoeren werden ze ter plaatse gecastreerd. Hier komen ze er af met een waarschuwend vingertje, een opstel dat ze moeten schrijven van bureau Halt, omdat het gros waarschijnlijk minderjarig is.
Allemaal eruit dan maar. Ook geen oplossing omdat ik vrees dat dit dan helemaal het begin van einde zal zijn. Dat het zo niet verder kan is wel duidelijk, hoe het wel verder moet. Wat zou ik dat graag weten.

Dit keer geen liefs want hier heeft liefs niets meer mee te maken.