Ik moet bekennen dat ik een groot fan ben van het boek Starship Troopers van Robert A. Heinlein. Heel even in het kort een synopsis: Starship Troopers volgt het leven van Juan Rico, een jonge man die opklimt van rekruut tot officier in de zogenaamde Mobile Infantry tijdens de oorlog tussen de Mens en de Bugs. Eigenlijk is de oorlog bijzaak, want het belangrijkste zijn de thema’s die er achter zitten. Oorlog natuurlijk, maar ook lijfstraffen, doodstraffen, maar ook de filosofie achter stemmen.

In dit boek is de regering van de Aarde de zogenaamde Terran Federation. Deze is geleidelijk ontstaan uit onvrede met de toenmalige regeringen en het feit dat de Europese/Amerikaanse coalitie verslagen is door de Chinese Hegemony. Soldaten namen langzaam het heft in handen, naar voorbeeld van Schotse soldaten die plunderaars ophingen. In de Federation is er verschil tussen Citizen en Civilian. Citizens zijn degene die zich opgegeven hebben voor de strijdmachten, dus veteranen. Civilians zijn de rest. Deze civilians hebben nog wel recht op vrijheids van meningsuiting, samenscholing, en dergelijke, maar mogen niet stemmen en ook geen ambtenaar worden.

Dit is juist een deel van wat mij interesseert in het boek. De regering die overgenomen is door soldaten. Een ieder die niet zijn eigen leven in de waagschaal heeft durven stellen moet gewoon zijn muil houden. Zou dat geen prachtige utopie zijn? Mensen als Jitse Akse en Marco Kroon mogen de dienst uitmaken, in plaats van die bepamperde kamerleden die we nu hebben. Mensen die nog nooit een poot hebben uitgestoken.

Eerlijk gezegd zie ik ook wel wat in lijfstraffen. Het klinkt barbaars, maar zolang er geen blijvende schade wordt aangericht kan ik me er wel in vinden. Het schrikt beter af dan opsluiting. En is nog eens goedkoper ook.

Ja, zo’n Federation zie ik wel zitten. Beter dan de prutsers die we nu hebben.