Rechts af

Rond de middelbare school begint het een beetje te spelen. Op school worden schaduwverkiezingen gehouden. Aangezien ik uit een deel van het land kom waar de geruite broek en het poloshirt hoogtij vieren is het niet moeilijk te voorspellen wat de uitslag van de verkiezingen zou zijn. Eindexamenkandidaten kwamen in de cabrio van papa naar school die dezelfde dag dan gewoon de Porsche nam. Dat de VVD ieder jaar won is dan ook vrij voorspelbaar.

Het werd je met de paplepel in gegoten. Slechts de enkele leerling die zich durfde af te zetten tegen het huisregime en elke dag stiekem zat te blowen in de kelder stemde of PVDA of SP maar die haalden doorgaans de 10% niet.

Omdat wij zelf ook niet echt behoeftig door het leven gingen was het vrij voor de hand liggend dat bij ons ook om de vier jaar het rode kruisje niet naar de rode partij ging. Dat de familie Den Uijl bij ons in het dorp woonde deed daar niets aan af.
Dat ik verliefd was op Ed Nijpels hielp in feite alleen maar mee. Zoenen met Ed op het carnaval, ik kan jullie verzekeren, daar was niks mis mee.

Genoten heb ik van de debatten tussen Wiegel, Den Uijl, van Agt, Lubbers. Dat waren nog eens tijden. Tijden die waarschijnlijk niet meer zullen terugkeren omdat we nu al jaren te maken hebben met een stel aan het pluche plakkende zevers die van alles beloven maar in feite helemaal niks uitvoeren.
En nu komen de verkiezingen er aan en weet ik voor het eerst sinds ik mag stemmen niet waar ik mijn kruisje neer moet gaan zetten.

Voor zeker niet voor de naam van Samson, die snapt zelf totaal niet waar hij mee bezig zit en zich gedraagt of hij in de kleuterklas zit bij Alexander Pechtold die elke dag in de kamer staat te blaten alsof hij uit Pinkeltje staat voor te lezen.
Jesse Klaver, die moet nog eerst maar eens zijn zwemdiploma halen zodat hij gaat leren te blijven drijven. Niet dat ik enig geweld in de debatten ga verwachten, iedereen vindt immers alles maar goed, maar je weet maar nooit.

Wilders dan. Ook geen optie, die roept alleen maar minder minder minder en inderdaad het wordt allemaal minder maar dan wel van het verkeerde. En stel dat hij gaat winnen. Minister president wordt hij nooit, daar gaat geen partij mee akkoord. Een geschikte kandidaat binnen zijn groep heeft hij ook niet.

Over Mark zullen we het maar helemaal niet hebben. Dat is het grootste schaap van allemaal. Die weet oprecht niet meer waar hij mee bezig is. Zelfs zijn moeder kan hem niet meer helpen.

Niet kiezen. Ook geen optie. Misschien red ik het nog net om voor de verkiezingen Belg te worden. Betaal ik nog minder belasting ook en hun taaltje daar valt prima mee te leven. En een dubbel paspoort mag toch ook gewoon tegenwoordig. Kan ik misschien zelfs nog kamervoorzitter worden.