Gisteravond bij Jinek was Angela Groothuizen, de meest bekende en waarschijnlijk ook leukste en meest openhartige Dolly Dot.
Angela vroeg zich openlijk en zonder schaamte af hoe het zou zijn om een piemel te hebben en dat ze er vaak over droomt dat ze er een heeft en dat ze daar dan mee ligt te spelen.

Ik kan me daar wel wat bij voorstellen. Niet dat ik er over droom maar ik vraag me weleens af hoe dat nou zo zijn, zo’n ding dat tussen je benen de hele dag een beetje heen en weer zwabbert. Nou ja, afhankelijk van het soort boxer, slip, string of wat je ook draagt.

Toen mijn jongens nog thuis woonden en gezellig met een stel vrienden op de bank hingen om voetbal te kijken hadden ze standaar hun hand in de broek. Waarom vroeg ik me dan af. Liggen jullie serieus de hele avond met dat ding te spelen.

Dat het leuk is om er mee te spelen daar hoeven jullie mij niet van te overtuigen, dat weet ik inmiddels ook wel, maar de hele dag?

Lopen mannen het voetbalveld op dan gaat standaard de hand nog even in de broek. Waarom? Kon dat niet in de kleedkamer? Of is het om nog even de aandacht er op te vestigen. Dat wij vrouwen aan de kant allemaal even denken, nou kom op, trek die broek naar beneden en laat maar zien ook die handel.

Natuurlijk hebben wij onze ogen niet in de zak en letten heus wel op wat zich mogelijk onder de voetbalbroek bevindt. Maar daar voor moet je niet bij voetballers zijn, dan moeten we ons toch meer richten op de schaatsers.

Want laten we eerlijk zijn waar wij vrouwen ons decolleté laten zien zijn de schaatsers onder jullie ook niet te beroerd om te laten zien wat ze in huis hebben. Dus ik pleit voor strakke voetbalbroeken. Gun ons ook eens een pleziertje.