Zoals ik hem al heb beloofd ben ik meteen in de pen geklommen na het lezen van het stukje van Matthijs over hakenkruizen. Het verbieden van het hakenkruis wat in de afvalemmer gegooid wordt door het androgyne zwarte mannetje (is dat nou racisme? Ik weet het niet, want ik ben geen gutmensch) is onzin. Waarom?

Als reden voert de gemeente het volgende aan:

“Het symbool verhoudt zich niet met het traumatische verleden van Amsterdam en raakt de bescherming van met name Joodse Amsterdammers. Daarnaast duidt de driehoek het tonen van een hakenkruis als een uiting die kan leiden tot heftige reacties, met verstoringen van de openbare orde tot gevolg.”

Dus zelfs het openlijk afkeuren van het nazisme door middel van een verbodsbord of een vuist tegen een versplinterde swastika is verboden omdat er heftige reacties van kunnen komen, als een stier bij de spreekwoordelijke rode lap. Het sleutelwoord hier is context.

Denk eens aan Gandhi, die ook vaak buiten de context geciteerd wordt.

“Oog om oog” zegt men graag, daarbij vergetende dat hij daar op volgde met “maakt de hele wereld blind.”

Context is alles.

Er is dus toch echt een wezenlijk verschil tussen een afbeelding als deze:

en deze:

De ene laat honderden nazi’s zien wiens symbool miljoenen mensen angst heeft ingeboezemd. De andere laat een vuist zien die het hakenkruis sloopt. En nou zal de gemeente Amsterdam mij vertellen dat geen van beide mag? De bovenste, a la. Maar de onderste mag ook niet, dus. Onzin. Een weldenkend mens kan het verschil toch wel zien? Of denkt Van Der Laan dat we allemaal het emotionele incasseringsvermogen van een bekerplant hebben?