In Star Trek, bedacht door Gene Roddenberry, is de toekomst allemaal rozenkleur en maneschijn. Ondanks de constante dreiging van buitenaardse wezens van allerlei allooi is de gehele aarde beland in een staat van permanent Nirvana. Dan bedoel ik niet dat Kurt Cobain alle dagen op luidsprekers staat te blèren trouwens.

Op de aarde van Star Trek is de behoefte aan geld verdwenen. Dankzij de zogenaamde replicators hoeft niemand meer wat te ontberen. Heel makkelijk gezegd: een replicator is een recyclende machine die van oude materie nieuwe dingen maakt. Drankje? Geen probleem. Scheur in je broek? Replicator maakt een nieuwe.

Dankzij de replicators is dus iedereen altijd voorzien van alles wat maar te willen valt en is geld irrelevant geworden. In de toekomst die Gene Roddenberry schetste is elke aardling nu vrij om zijn eigen dromen na te jagen. In veel gevallen is dat bij Starfleet gaan, een conglomeraat van de aarde en verschillende andere soorten om het heelal te verkennen. In vrede, natuurlijk.

Waarom is dit toekomstmuziek? Juist omdat wij onderling nog genoeg verschillen te verwerken hebben. Zelfs al hebben we allemaal replicators, dan nog vinden we andere dingen om over de discrimineren. Zo zitten we in elkaar. Samen naar de sterren? Dacht het niet!