Maggie is soms een schat van een beest, maar meestal een eigenwijs kreng wat nergens naar luistert. Zo heeft IWIH miljoenen keren tegen Maggie gezegd, dat zij niet op de tafel mag lopen, zitten, springen, spinnen, spelen, kotsen, eten of liggen. Keer op keer zegt IWIH hier iets van als hij dat ziet en keer op keer kijkt Maggie hem aan alsof hij debiel is en gaat ze alsnog haar goddelijke gang. IWIH heeft heel lang gedacht dat Maggie iets haar oren zou mankeren, omdat ze zo slecht luistert. Hij is er zelfs mee naar de dierenarts geweest om haar oren na te laten kijken. Maar aan haar oren mankeert Maggie gelukkig niets. En dat was eigenlijk ook wel onwaarschijnlijk, want zodra IWIH “Snoepies” roept, staat Maggie bij de keukenla voor een paar kattensnoepjes. Vervolgens is IWIH aan het heropvoeden geslagen. Een gil geven als Maggie op tafel springt, nat spuiten met de plantenspuit, een klap op haar hoofd geven, noem alle vaardigheden van Martin Gaus maar op, niets hielp. Ook een speciale kattenpsycholoog kon niet tot Maggie doordringen. Maar IWIH geeft nooit zo maar op en na lang zoeken heeft hij de oplossing gevonden. Eindelijk heeft Maggie door dat ze echt niet op de tafel mag springen en doet dit dan ook niet meer. Oftewel Maggie luistert eindelijk naar IWIH. Hoe IWIH dit geweldige resultaat heeft bereikt? IWIH heeft heel eenvoudig de achterpootjes van Maggie gebroken.