In Nederland hebben we toch een gelijkheidsbeginsel? Waarom merk ik daar in de praktijk zo weinig van? Ik vraag me steeds vaker af wat er mis is met dit land als dat gelijkheidsbeginsel de facto niet bestaat?

Even terug in de tijd. Aan het begin van het jaar kregen we op de werkplek kalenders voor het jaar 2016. Volgens oeroud gebruik bladerde ik er even doorheen om te kijken wanneer de feestdagen dit jaar zullen plaatsvinden. Niets is immers zo fijn als een dag vrij.

Valentijnsdag, nou leuk. Al verscheidene decennia  ben ik alleenstaand, dus dat boeit mij niet in het minst. Goede Vrijdag, Pasen, Koningsdag, Hemelvaart, boeit me niet zo gek veel. Maar het zijn wel onze feestdagen. Goed dat ze er op staan. Maar dan realiseer ik me iets.

Pesach mist. Jom Hasjoa mist. Rosj Hasjana staat er ook niet tussen.  Met grote verontwaardiging lees ik verder. Ook Jom Kipoer en Chanoeka staan niet op de kalender. Mailtje naar het hoofdkantoor gestuurd. Het antwoord was even irritant als verbijsterend. In het kort: misschien doen we er iets mee, misschien niet. Nadat vandaag op het nieuws was dat de rammeldan is begonnen kreeg ik weer kriebels. Zoeken op Google naar “feestdagen in 2016”. Niets  van de bovengenoemde dagen te zijn. Maar wel rammeldan. Wel suikerfeest. Wel offerfeest.
Waarom wordt er zoveel nadruk gelegd op de islamitische feestdagen? Waarom wordt de Joodse bevolking overgeslagen, terwijl er zoveel zijn en toch al jaren langer hier wonen dan veel booslims? Of zijn de Joden inmiddels dan toch allemaal weggepest?