Misschien hebben jullie als trouwe lezers het gemerkt. Misschien ook niet.
De waarheid is dat ik een tijdje op sabbatical ben geweest. Mezelf vinden en dergelijke. Helaas is dat niet gelukt en ben ik nog steeds in stukjes en mezelf niet. Gelukkig heb ik Cesar Milan weten te strikken en krijg ik met een paar weken de training die ik nodig heb. Weet je wie ook wel wat africhting kan gebruiken? Mark Rutte.

Nog steeds hebben we niets gehoord van MH17. Maar is dat zo gek? Eigenlijk niet. Een aanslag waarbij waar een verdachte plaats mag nemen in de onderzoekscommissie is toch geen zuivere koffie? Dat is zoiets als een nazi vragen aanklager te worden bij Neurenberg. Als de Taliban vragen een Wet T-shirt verkiezing te jureren. Als Supermatthijs te laten stemmen op de PVV.

(Ja Mat, je hebt het ver geschopt. Ik heb je in een adem genoemd met een nazi en de Taliban.)

En toch wil deze stakker (Rutte, niet Supermatthijs) hoogstwaarschijnlijk weer premier worden. Waar hebben we dit aan te danken? Is dit land nog niet genoeg afgebroken ten faveure van Brussel? Of ziet Mark nog ruimte voor meer sloopgedrag? Het zou me niets verbazen dat hij nog wel wat leuks bedenkt. Nou ja, hij. Zijn meesters in Brussel. Zetbaasje Mark voert lachend uit wat zijn holmaatjes hem opdragen. Ach, gelukkig heb ik geen kinderen en zal ik ze nooit krijgen ook. Of maakt dat dat ik te veel lijk op Angela “Wir schaffen das en na mij de zondvloed” Merkel?

In elk geval ben ik voorlopig weer even terug om IWIH, om de broodnodige nuance (Watte? Kejje dat eten?) te illustreren.