Columns schrijven is een vak. Gelukkig zijn er in dit land veel mensen die columns schrijven. Het journalistieke landschap herbergt veel pareltjes. Pareltjes die durven te duiden. Troosten. De vinger hard op de zere maatschappelijke plek duwen. Peuren in de modder. De waarheid durven te schrijven. Beetje ophef hier een daar. Keihard de spiegel aan de lezer durven te tonen. Theo van Gogh zou trots zijn op het huidige columnklimaat in Nederland. Laat ik er een uitlichten die weet hoe je de lezer moet behagen met letters; Halina Reijn. Zij heeft niet alleen het talent om primetime aan een tafel te zitten bij een televisieprogramma, maar ook om in een landelijke krant stukjes te tikken. Daar wordt ze goed voor betaald, want talent declareert nu eenmaal wat het verdient. Om te laten zien hoe moeilijk het is wat ze doet, ga ik proberen om haar genialiteit te benaderen. Ik hoop dat ik de emotie – zoals alleen Halina dat kan – kan laten schitteren in elke regel. Vergeef mij als het niet lukt.

Ik kan niet slapen. Ik ben zo zenuwachtig. Ik ga morgen verhuizen en ik heb overmorgen een première. God, wat ben ik zenuwachtig. Ik zit alleen in de nacht wat televisie te kijken. Omdat ik dus niet kan slapen. Er waren tijden dat ik niet alleen wilde zijn, maar sinds mannen vrouwen slaan is het maar goed dat ik vrijgezel ben. Zo kan ik dus altijd mijn eigen keuzes maken. Gewoon lekker in de nacht televisie kijken en de zenuwen weg eten. Chocola vooral. Ik moet dan wel uitkijken dat ik niet te dik word. Maar ja, wat maakt dat uit. Ik ben toch alleen. Vroeger kwam Matthijs nog wel eens langs of kon ik met Carice aan de sjoemel. Maar ja, dat laatste gaat niet meer. Zij wordt nu geslagen door een man. Nee, ik ben zenuwachtig. Gelukkig verdien ik straks goed met dat nieuwe toneelstuk. Een alleenstaande vrouw moet toch haar geld verdienen. Gelukkig heb ik niet zo veel tekst. Eigenlijk net zo veel als ik bij De Wereld Draait Door heb en net zo veel inhoud als mijn columns in het Algemeen Dagblad. Als ik er zo over nadenk, dan komt alles goed. Ik ben een rijke alleenstaande gelukkige bewust vrijgezelle powervrouw. Ik kan op vakantie gaan wanneer ik wil. Ik heb een handtas. Ik ben niet meer zenuwachtig nu. Ik ga slapen. Welterusten lieve lezers.