Op zondagmiddag rijd ik vaak langs de Ringvaart richting Vijfhuizen. Kijken naar een potje boerenpoldervoetbal. Sinds mijn oudste dusdanig geblesseerd is geraakt biedt mij dit de kans om regelmatiger naar de boeren in Vijfhuizen te gaan kijken.

Op de terugweg ligt rechts van mij de Ringvaart. Zomers een schitterende gelegenheid om met je sloepje een rondje Haarlem te doen. In de herfst verandert het eens zo mooie weerspiegelende water in een kolkende woeste massa.

Iedere keer wanneer ik dat zie bekruipt me de neiging om mijn stuur een kleine ruk naar rechts te geven. Gewoon kijken wat er gebeurt. Zou ik in het water belanden. Zou er iemand zijn die me eruit zou proberen te halen. Ik weet het, ik doe het niet, maar toch vraag ik me stiekem af wat er zou gebeuren.

Noem het een afwijking, maar het blijft intrigeren die kolkende massa.