Het waren mooie tijden. Ze zijn voorbij. Europa is kapot en ruilen is niet mogelijk want iemand is het bonnetje kwijt. Europa was een mooi continent. De beschaving is er geboren. De grootste uitvinders, economen, wetenschappers, filosofen en wereldreizigers komen uit Europa. We woonden als eerste in huizen en reden als eerste op wegen. Water kwam uit een kraan en we vlogen als eerste in de lucht. En als we iets niet hadden dan gingen we het aan het eind van de wereld zelf halen. Kaneel en nootmuskaat of zo. Niet dat we het nodig hadden, maar we hadden het. En als we een land ontdekten dan zorgden we er voor dat het land verlost werd van armoede, tongklikvolk of pijprokende nudisten en bouwden we torens tot aan de hemel. Of als we in Afrika ergens kwamen dan waren we niet beroerd om dat land toe te eigenen en grenzen te bepalen zodat er eindelijk duidelijkheid was. We waren zo gul om de lokale bevolking werk te verschaffen zodat er gehandeld kon worden. Er was nog geen Arbowet dus wisten wij veel.

Honderden jaren geleden was er veel oorlog. Daar kunnen we niet omheen, maar in de twintigste eeuw voerde het Europese continent maar twee oorlogen van betekenis. Gezamenlijk duurden ze ongeveer 10 jaar. Relatief kort, maar die hectische tijden zorgden voor besef. We moesten liever zijn voor elkaar en er mocht nooit meer oorlog uitbreken. Her en der niet helemaal gelukt, maar er viel aardig te leven in Europa. Zolang het IJzeren Gordijn maar bleef hangen waar die hing en er een oogje werd dichtgeknepen in de Balkan.

In de jaren negentig beleefde Europa zijn hoogtepunt. Duitsers vonden elkaar weer lief. Rusland en Joegoslavië vielen uiteen en iedereen kreeg een eigen land waar ze lekker een Kroaat konden zijn in Kroatië of een Tsjech in Tsjechië. Wat waren we blij. In Nederland plukten we het geld uit de bomen en op verjaardagen gaven we elkaar vaten ruwe olie cadeau die we zelf hadden verscheept vanuit Saoedi Arabië. Zo goed hadden we het. Alle grenzen gingen open, we gingen allemaal met dezelfde munt betalen en we werden ook liever voor andere culturen. Kom maar binnen met je knecht. Iedereen mocht weten hoe goed we het hier hadden. Maar het is klaar. De mensheid is niet geschikt om samen te leven. We bemoeien ons al eeuwen met elkaar. Een Serviër in Bosnië is niet gelukkig. Een Serviër in Joegoslavië was ook niet gelukkig. Een Serviër is alleen gelukkig in een land dat Servië heet met alleen Serviërs en waar Serviërs elkaar met rust laten. En dan werkt dat eenvolkprincipe alleen als Servië niet grenst aan landen die een hekel hebben aan Servië. Maar dat is niet meer te realiseren. Europa is klaar. Mislukt project.

De bevolkingen buiten Europa zijn in 2050 tot ongekende getallen gegroeid en die gebieden hoeven dan alleen maar een vierdaagse voettocht naar Nijmegen te organiseren om ons te overlopen. Zonder wapens. De massa-immigratie is mislukt. De spanningen nemen toe. Zowel tussen landen onderling als tussen bevolkingsgroepen die in hetzelfde land wonen. Rusland roert zich in De Krim en de Balkan staat wederom op klappen. En dan nog het geloof. Iets met kussens en duivels. We zijn terug bij af. De oorlog klopt op de deur en Europa ligt als een bang kind onder het bed. Vaarwel Europa. Het gaat u goed.