Gisteravond had Ik was in Haren een feest. Niet in Haren maar ergens op een geheime plaats in Nederland. De locatie was goed geheim gehouden.
Een plaats met een heel groot parkeerterrein, in feite zo’n groot parkeerterrein dat Ik was in Haren toen ze het parkeerterrein verliet al niet meer wist waar de auto stond.
Bijkomend voor- of nadeel was dat het een voor Ik was in Haren een totaal onbekende auto was, type hoerensloep, type daar rijdt heel Bloemendaal en Aerdenhout in of de wat meer getinte medemens die daar dan weer om wordt aangehouden, want verdacht.
In Bloemendaal en Aerdenhout wordt nooit iemand aangehouden met een hoerensloep, die hoort daar gewoon op elke oprit, in de winkelstraat, bij school, de sportclub en de bestuurders zijn doorgaans een soort van blank.
In het geval Ik was in Haren mag ik gerust stellen dat ik bij de club wit, zeg maar heel wit, lelieblank met een porseleinen huid hoor. Wanneer ik heel eerlijk ben vind ik dat niet eerlijk. Ik kan dus nooit ongestraft in de zon, maar ik kan wel in elke auto kruipen die ik maar zou uitkiezen.
En daar zit voor mij het knelpunt. Ik haat grote dure auto’s waar ik ongestraft in mag rijden zonder dat ik aangehouden wordt. Ik mag ze ook kwijtraken op een parkeerterrein en hem een dag later ophalen zonder dat ik word ondervraagd waarom die auto daar al zo’n tijd onbeheerd staat.
Maar ik kan nooit eens een paar uur ongestraft in de zon. Echter daar hoor je mij dan weer niet over. Mij niet.