De AOW-leeftijd gaat omhoog. Alweer. We moeten doorwerken tot we er bij neervallen en ons appeltje voor de dorst wordt een klokhuis van de honger. Mocht dat niet gebeuren dan krijgen we straks allemaal een pilletje dat er voor zorgt dat we per omgaande neervallen.
Het wachten is nog op een gratis crematie om er zeker van te zijn dat we die pil wel allemaal in nemen, maar wel nadat we akkoord zijn gegaan met donorregistratie. We hebben niets meer te zeggen over onze eigen toekomst. Het enige waar we nog controle over hebben of beter gezegd hebben gehad is ons verleden. En daar kunnen we niks meer aan veranderen. Aan onze toekomst wel. Jammer dat dit ons onmogelijk wordt gemaakt. We stikken in de appel en ons lijk is geld waard.