Zwarte Piet is dood. Leve Zwarte Piet. Quinsy Gario en Sylvana Simons hebben de zwartgeschminkte kindervriend dood geroeptoeterd. In een paar jaar tijd. Dat is knap. Hulde. Natuurlijk is er al tientallen jaren gemor over Zwarte Piet. In de jaren tachtig van de vorige eeuw waren er wat Surinaamse actiegroepen en enkele zeikblanken die wat vraagtekens zetten bij de jolige kindervriend. Verder dan een spandoekje kwam het niet. In 2011 ging het pas echt los en 5 jaar later is Zwarte Piet dood. Zo snel kan het dus gaan. Ineens komen er een hoop blanken bovendrijven die helemaal blij zijn met de dood van Zwarte Piet. BN’ers (Blanke Nederlanders) en BT’ers (Blanke Twitteraars) staan te klappen langs de weg als de antizwartepietsoldaten door de straten marcheren. Blanke vrouwen die eerst pro Zwarte Piet waren worden kaal geschoren en politici die nu nog steeds voor de knecht zijn, worden uitgelachen en uitgemaakt voor racist. De Wereld Draait Door heeft een avondvullend programma met Jan Mulder, Maurice de Hond en Felix Rottenberg.

Hypocriet

Quinsy Gario lacht het hardst. Om een oud Nederlands gezegde te gebruiken – hij is zo trots als een aap met zeven lullen. Dat hij in z’n uppie bij de intocht van 2011 met een T-shirt met de tekst ‘Zwarte Piet is racisme’ ging staan, moet hij weten. Dat mag. Ondanks dat hij geen vergunning had, hoefde hij er niet voor opgepakt te worden. Een burger heeft een mening. Dat hij vervolgens in 2014 aangifte doet tegen Kamerlid Michel Rog omdat die op Twitter iets over hem had gezegd, is een beetje hypocriet. Een mening mag wel vrij zijn, maar dan het liefst niet tegen mij gericht want dan voel ik mij gekwetst. Ik heb ook alle recht om gekwetst te zijn, want ik ben zwart. En weet je wie ook zwart waren. Katoenplukkers. Honderden jaren geleden. Daarom mag je mij geen graaipiet noemen. Quinsy Gario bracht zijn jeugd door op Curaçao en Sint Maarten. Op die eilanden is het sinterklaasfeest al jaren gewoon een feest. Af en toe wat amok, maar vooral gewoon een kinderfeest. Pieten zijn extra zwart (pretu pretu) en de Sint is wit. Extra wit. En niemand die in de koloniën verder denkt dan dat.

Suriname

In Suriname wel zegt u? Dat klopt. Daar vinden ze Zwarte Piet niet leuk. Sinterklaas ook niet. Alles wat uit Nederland komt vinden ze niet leuk. Ze kokhalzen van kaas en onze klompen en tulpen worden in de achterlanden massaal verbrand. We hebben daar beelden van. Het sinterklaasfeest is daar niet verbannen omdat het racistisch is, maar omdat het typische Nederlands is. Al zijn er ook Surinamers te vinden die gewoon Sinterklaas vieren en helemaal niks racistische zien in Zwarte Piet. Dat Sylvana Simons dus anti Zwarte Piet is, kunnen we haar niet kwalijk nemen. Sinds de onafhankelijkheid van Suriname (daarvoor ook al) is dat land behoorlijk anti-Nederland geworden. Kan zij niks aan doen. De Nederlandhaat is er met de paplepel ingeslagen. Waarom Surinamers dan toch naar Nederland komen, is een raadsel. Niet voor het weer in ieder geval. Hollanders zijn eikels, maar betalen wel goed. De schoorsteen rookt goed bij dit soort mediafiguren. Want we betalen ze nu in ieder geval beter dan vroeger in de velden. Dat moeten ze ons nageven.

Allerminst racistisch

Wat opvalt is dat bewoners van de Antillen zich niet druk maken om het figuurtje met olijke snoet. Vrij logisch, want op de Antillen leven veelal Antillianen. Grotendeels rooms-katholiek. Gewoon een paar honderdduizend tevreden negers die genieten van de zon. Op een eiland. Met een Zwarte Piet die snoep en cadeautjes geeft aan kinderen omdat Zwarte Piet nu eenmaal snoep en cadeautjes geeft aan kinderen. Het is gewoon een lieve man. Het is eigenlijk heel vreemd dat mensen als Quinsy Gario en Sylvana Simons een hekel hebben aan Zwarte Piet omdat de bewoners van de landen waar hun roots liggen de knecht van Sinterklaas allerminst als een racistisch figuur bestempelen. Enkelen daargelaten.

Katoenslaaf

Belangrijkste argument waarmee Zwarte Piet om de oren geslagen wordt is dat hij symbool staat voor de slavernij. Maar wat dan nog als Zwarte Piet echt voor een slaaf staat. Wat is het probleem? Een slaaf plukte vroeger katoen voor blanken. Zonder Arbowet. Wat zouden die katoenslaven blij zijn als ze weten dat zo’n slaaf tegenwoordig in een rijk blank land een jolig figuurtje is geworden dat kinderen gelukkig maakt door snoep en speelgoed uit te delen. Zonder stokslagen, met Arbowet. Met een blanke baas die zijn slaven wel eten en drinken geeft. Dat zouden ze niet geloven. ‘Hoef ik daar dan geen katoen te plukken?’ Nee, je wordt zelfs toegezongen door duizenden kinderen. ‘Echt waar? Dus miljoenen blanken zijn blij met mijn komst?’ Ja, dat klopt. ‘En onze baas betaalt die cadeautjes?’ Ja, ook dat klopt. Een gejuich zal over de katoenvelden klinken. Slaven zullen elkaar huilend van geluk in de armen opvangen. Zij zullen later symbool staan voor een kindervriend. Maar helaas, Pieten moeten blank worden. Nog meer blank in een land dat wordt verdacht van blanke overheersing. Volgens dat oogpunt is het maar vreemd dat Zwarte Piet wit of paars moet worden. Wat is er mis met zwart? Als het hulpje van Sinterklaas omgekeerd geschminkt zou moeten worden, zou het hek helemaal van de dam zijn. Dat zwarte mensen zich wit moesten schminken. Witte Piet. Nou, dan had je ze moeten horen.Dan had DWDD elke avond geklapperd uit onvrede. Waarom mogen alleen blanken cadeautjes geven? Zijn zwarten ondergeschikt? Krijgen we dat weer. Kleur zou niet uit moeten maken. Er is nog nooit een kind geweest dat dacht; ‘dank u slaafje voor dit snoepgoed’. Er is geen enkele Nederlander die denkt ‘hee, daar loopt het hulpje van Sinterklaas. Weet je nog die slavernij. Wat een toptijd was dat. Komt nooit meer terug.’

Zeikblanken

Het is in dit land gewoon te druk. In Nederland zitten we met een paar miljoen zeikblanken, honderdduizenden vlagwapperende Turken en koningsgezinde Marokkanen. Tienduizenden Joegoslaven. Paar moslims. Tienduizenden Afghanen en honderdduizenden Afrikanen. En 1 iemand uit Tuvalu. Allemaal de laatste 40 jaar binnengehaald door extreem linkse politiek. Het is onbegonnen werk om al deze mensen tevreden te houden. Ze denken bij een zwart geschminkte man die snoep aan kindertjes geeft direct aan negers. En als ze aan negers denken, denken ze aan katoen. En als ze aan katoen denken, denken ze aan slaven. Zo kan je dus nergens wonen. Lopen ze in Zweden en zien ze iemand met een rode baard, denken ze aan Vikings. Als ze aan Vikings denken, denken ze aan verkrachting. En als ze aan verkrachting denken, denken ze aan ongelijkheid. Denken ze aan ongelijkheid, denken ze aan Zwarte Piet. Nee, het is niet te doen om in Nederland te wonen. Om een paar weken per jaar zwartgeschminkte blanke mannen te zien die snoep aan kinderen uitdelen, is ook heel zwaar om te verwerken. Zeker als je betovergrootvader katoen  plukte. Dus om met elkaar na te denken en te dialogiseren over een iets modernere invulling van het feest is eigenlijk een logisch gevolg van deze massale immigratie. Maar wat hadden Sylvana Simons en Quinsy Gario allemaal moeten roeptoeteren als ze per ongeluk naar Botswana waren geëmigreerd? Daar offeren ze kinderen voor het ontbijt. Of naar Qatar? Daar trouwen kinderen met kamelen. Nee, in Nederland is het stiekem heel goed toeven. Alleen de witte man die zich voor het plezier zwart schminkt, is het kind van de rekening geworden. Hij krijgt een mes in zijn rug van Nederland.