Je wordt een jaart decenniumpje ouder en op een gegeven moment willen de gewrichten niet meer zo erg. Je gaat steeds krommer en langzamer lopen. Ellendig maar dat is nu eenmaal wat tijd met mensen doet. Kruidvat voorzag dit gat in de markt en zette een stapel goedkope wandelstokken met de veelzeggende naam Wonder Walker in de aanbieding. Te mooi om waar te zijn. En jawel, misschien waren de wandelstokken ook wel iets te goedkoop. Een wandelstok hoeft eigenlijk maar één ding te kunnen en dat is het gewicht van de wandelaar dragen. En dat is precies waar de Wonder Walker in faalt. De verbinding tussen het handvat en de stok is niet sterk genoeg, wat weer tot allerlei dolkomische, als het niet zo tragisch was, valpartijen leidt. Waarna je waarschijnlijk alleen nog maar krommer loopt. Voor nog geen 13 euro loos je op een makkelijke manier je schoonmoeder, stiefvader, buurman of tante. Inmiddels heeft de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit gewaarschuwd voor de kreupele stok. Het is dus zaak om de gelukkige ontvanger bij de kranten en televisie vandaan te houden. Wij gaan aandelen in röntgenfotodingen aanschaffen. O ja, mocht je toch wroeging krijgen over je cadeau: Kruidvat geeft je je geld terug als de Wonder Wankel toch niet zo goed bevalt.
Omdat het niet iedere dag feest kan zijn!
Blonde Hond
Ik was in Haren
Jaimy Fox
Luiz du la Pelz
Supermatthijs
Ome FoXX
overwin
ikwasinharen.nl 
Een fatsoenlijke stok (op maat) kost zo’n € 80 – en dan hebben we het over bomvast en hufterproof. Net zoals een fatsoenlijke rollator zo’n € 300 kost – keurig netjes op maat afgesteld en afgeleverd.
Maar aangezien onze ‘zorgverzekeraars’ in al hun wijsheid (mede met dank aan de Vaderlandsche regering) die spullen niet meer hoeven te vergoeden zoeken burgers hun toevlucht tot dit soort Wonder Walkers en wat al niet meer.
En als het mis gaat, dan gaat het ook goed mis: een bejaarde die op zijn (m/v) kokosnoot gaat kan zó maar een forse ziekenhuisopname kosten. En da’s een stukje duurder dan een stok of een rollator (die dingen gaan jaren mee, dus waar lullen we over).
Kennelijk hebben de rekenwondertjes bij de overheid en de zorgmaffia berekend dat Wonder Walkers goedkoper zijn dan ziekenhuiskosten. Ik ben onder de indruk! Echt.
Het gaat erom uit welk potje het geld komt. De andere potjes wordt niet naar gekeken.
En dan nog iets: mijn vriendin gebruikt met haar blinde kop een taststok (zo’n lang wit ding met rode streepjes). Daar mag ze er iedere drie jaar één van declareren. Het balletje wat onderaan die stok zit mag ze echter niet declareren. Zo’n stok kost in de goedkoopste uitvoering (en meer mag je dus ook niet declareren) € 68 en gaat bij intensief gebruik anderhalf jaar mee. Zo’n balletje (nylon of delrin kogel) kost € 16.50 en gaat vervolgens een half jaar mee. Even cijferen op de achterkant van een bierviltje en je weet dat dit een dure hobby is.
Daarnaast gebruikt ze ook nog een zichtstok. De kleine wit-rode variant van de taststok, alleen maar om duidelijk te maken dat je blind of zeer slechtziend bent. Die gebruikt ze wanneer ze met haar geleidehond onderweg is. Maarrrrrrr….: voor de verzekeraars is het óf het één óf het ander. Die zichtstok mocht ze dus zelf betalen (€55, valt wel mee, maar tel het allemaal maar eens op).
De geleidehond wordt daarentegen wél volledig vergoed. Geschatte gebruiksduur: 6 jaar. Kosten eerste verstrekking: € 20.352,02 en daarbovenop nog een onkostenvergoeding van € 272,50 per drie maanden (t.b.v. verzekering, medische zorg, voer, the works).
Verzekeraars: penny wise, pound foolish? Jazeker mevrouw (m/v)!
Het probleem is dat er bij zorgverzekeraars geen mensen werken, die out-of-the-box kunnen denken. Ze volgen dus de regeltjes die ze gekregen hebben op hun eerste werkdag en wijken daar nooit meer vanaf, hoe tegenstrijdig sommige regels ook zijn.
@Ik was in Haren · 29 december 2016 – 04:51:
Dit komt allemaal uit de basisverzekering, niet uit één of ander speciaal potje.
En voor de goede orde: Nederland kent 320.000 blinden en slechtzienden, waarvan er ruwweg 12.000 functioneel blind zijn (d.w.z. een visus < 5%). We hebben het dus over 12.000 tast- en/of zichtstokken voor de hele populatie, het overgrote deel heeft zo'n ding (gelukkig) niet nodig.
Geleidehonden? Dat zijn er niet zo veel. Het KNGF leverde er in 2015 precies 93 af, Martin Gaus leverde er 52 en Herman Jansen 38. Meer hondenscholen zijn er in ons landje niet. Alles bij elkaar dus 183 geleidehonden met een gebruiksduur van 6 tot 7 jaar, dan moeten ze met pensioen. Vermenigvuldig je het aantal jaarlijks afgeleverde honden met de gebruiksduur dan kom je dus aan zo'n 1.300 werkzame honden. Druppels en gloeiende platen.
Er worden verkeerde prioriteiten gesteld in de politiek. En ik vrees dat het na de verkiezingen in maart alleen maar erger zal worden. Goede zorg is een belangrijk punt bij iedere partij om stemmers te winnen. Verder doen ze er weinig mee.
De politiek staat te weinig met de poten in de modder. Weggezongen van de realiteit: alles past in nota’s, (nep-)onderzoeken en aanverwante Scheisse maar buiten hun eigen veilige territorium komen ze niet of nauwelijks (dat nauwelijks heeft vervolgens voornamelijk te maken met eventueel aanstaande verkiezingen – het propagandadingetje).
En voor iedereen die graag wil donaneren aan het KNGF nog even een kleine overweging:
Het KNGF had in 2015 een jaaromzet van € 9.500.000 met 94 personeelsleden en leverde daarvoor 93 honden af – die dus per saldo meer dan een ton per stuk gekost hebben. Dat betaalt geen enkele verzekeraar (het maximum ligt rond de € 28.000 per hond). De rest wordt dus uit de zak van de goedwillende burger geklopt (“Adopteer een pup”).
Die club krijgt van mij dus geen cent. Zeker niet zolang de directeur € 168.500 per jaar toucheert. Inclusief € 14.000 ‘bonus’ die ze dan wel weer netjes teruggeven heeft want heibel in de media.
De politici kennen de pijn alleen van papier en enquêtes die ze zo nu en dan houden. Theoretische pijn zeg maar. Ze voelen de noodzaak van de zorg zelf niet.
De meervoudig gehandicapte Jetta Klijnsma voorop. Dat ze een fysieke handicap heeft: daar zal ik geen grappen over maken. Maar dat het tussen haar oren ook niet helemaal goed gaat vind ik vervolgens wel iets om over te miepen: dat mens deugt niet. Idem dito voor Edith Schippers overigens. En die nep-staatssecretaris van Rijn. Goed volk jongûh!
Als politici zelf al zorg nodig hebben, dan nog komen ze de problemen niet tegen. Ze krijgen een voorkeursbehandeling of gaan naar een privékliniek. De klachten van het gewone volk herkennen ze helemaal niet.
De meeste privéklinieken hebben tegenwoordig de status ‘ZBC’ (Zelfstandig BehandelCentrum). Hetgeen betekent dat je er over het algemeen maar voor een beperkt aantal behandelingen terecht kunt maar dat die behandelingen (mits betreffende kliniek gecontracteerd is) gewoon vergoed worden door de zorgverzekeraar. Ook vanuit de basisverzekering.
Zoveel verstand van zaken heb ik niet. Maar als een politicus ook maar een keer bij een normale GGZ terecht zou komen, dan gaat alles meteen op de schop, denk ik.
GGZ is toch synoniem voor ‘wachtlijst’?
“Aanvang behandeling na uw eerste geslaagde suïcide”.
Je kunt in Nederland beter gevangen zitten, dan dat je psychische hulp nodig hebt. De toestand in de GGZ is erbarmelijk.
Ik heb (Godzijdank) geen ervaring met de GGZ maar ik hoor en lees dingen.
En daar word ik niet bepaald vrolijk van.
Ja, je depressiviteit wordt er niet minder van als je daar eenmaal belandt.