Ja, consequent zijn ze wel bij dat in giftige inkt gedrukte de Telegraaf. Dat moet je ze nageven. Ze zijn van hun eerste hetze niet gebarsten zeg maar. De krant werd opgericht in 1892 door jonkheer Henry Tindal en Gerard Adriaan Heineken en die laatste was inderdaad een telg van de puissant rijke bierbrouwer. Ze kochten een drukkerij en maakten daar al snel één van de modernste van het land van. Tijdens de 1e wereldoorlog kozen ze nog de kant van Engeland, Frankrijk en Rusland en dus tegen Duitsland en Oostenrijk. In het neutrale Nederland procedeerde de staat enkele malen tegen de krant maar verloor al die zaken. In de 2e wereldoorlog gaat de Telegraaf volledig onderuit. De toenmalige eigenaar Hendrik Holdert gaf in 1940 25.000 gulden aan de NSB die daar uniformen van kocht. Onder druk van de Duitse bezetter verschenen anti-joodse artikelen en SS–frontreportages wat andere kranten weigerden te plaatsen. Na de oorlog kreeg de Telegraaf een verschijningsverbod vanwege heulen met de vijand. Maar al snel waren ze weer de grootste krant van wakker Nederland. Sensatiebelust als altijd en vatbaar voor populistisch geroeptoeter. Tot verbazing van die enkele vriend en de vele vijanden vielen ze geheel tegen hun principes de opkomende Pim Fortuyn aan en dat was ook weer van dik hout zaagt men planken. Nu is het de krant waarin koppen verschijnen als:
7 januari: “asielhopper-invasie”, “kansloze asielplaag”. 4 -1-2017: “aso-asielzoekers”, “asielmachine”. 3 januari: “asieltuig”.
Het ontmenselijken van een groep door een club die toch van de geschiedenis geleerd zou kunnen hebben. De Telegrof blijkt opnieuw een plaag waar je de kat nog niet op wil laten schijten. Maar een krant in doodsnood maakt rare sprongen zullen we maar zeggen. Op naar de 0 abonnees!
[…] De Telegraaf, fout voor, tijdens en na de oorlog […]
Geweldig verhaal