Ajax – Feyenoord gaat weer eens ergens om. In Rotterdam smachten ze al 18 jaar naar een kampioenschap. En dit seizoen is het luctor et emergo voor Feyenoord. De jarenlange worsteling is voorbij. Niet dat het spel om aan te gluren is, maar dat maakt geen ene reet uit. Iedereen loopt weer hand in hand in de Koopgoot. Over die hunkering en over die ontworsteling heeft de Rotterdamse dichter Né Dupé (die zelf overigens niet voor Feyenoord is) een gedicht geschreven. Gewoon omdat Maas zo lekker rijmt op speculaas. En de Kuip op zuip. Vandaar en gewoon omdat het kan. Geniet allen van de wedstrijd, dat de beste moge gelijkspelen.

Ontworsteling

Zo afwezig en zacht
klonk decennia lang
de stem van publiek omsloten
tussen oevers van de Maas

Na jaren en jaren gewacht
een ondraaglijke drang
naar doelrijke schoten
ontworstelt de klank zich uit de waas

gaan zang en trots weer hand in hand
en wordt door het godganse land
de echo andermaal gehoord
van het onvolprezen lied van Feyenoord

Né Dupé