Ik denk dat ik er uit ben. De man die zaterdagavond 8 mensen aanreed is het slachtoffer.

Hij sprak eerst de politie om een vrijgeleide naar huis te krijgen. Hij liet het duo zijn medisch paspoort zien, maar omdat ze hem niet konden helpen is hij, uiteraard na het meermaals beleefd bedanken van de agenten voor hun tijd en moeite, toch maar doorgereden. Zonder insuline doe je rare dingen, immers. Kun je zomaar onwel worden. Dus deze meneer ging er van door omdat hij zijn hypo aan voelde komen. Maar toen sloeg het noodlot toe.

Hij werd onwel en reed tegen een muur aan. De 8 mensen die hij onderweg raakte zijn uiteraard allemaal schuldig aan een misdaad, omdat ze niet snel genoeg aan de kant gingen voor een man met een medisch noodgeval. Dat ze bij het in de weg staan van deze arme man gewond zijn geraakt is bijzaak. Daarom roep ik ook de verzekeraars van deze mensen op om hun ziektekosten niet te vergoeden.

Vanwege zijn medische conditie en uit privacy oogpunt zijn de camera’s rond het C.S. allemaal even uit geweest. Want ja, het is al erg genoeg dat zo’n man een hypo heeft, laat staan dat het te midden van anderen gebeurt. Ga je languit, word je uitgelachen. Zeker in Amsterdam. Niemand die een helpende hand uitsteekt en vraagt of het wel gaat.

En daarom is deze man het echte slachtoffer. Niet die aanstellers die nog in het ziekenhuis liggen.

Soms heb je van die momenten waar alles duidelijk wordt.

Eureka!