De meeste lezers zullen wel hebben verwacht dat IWIH het hardlopen al lang heeft opgegeven na een week. Maar niets is minder waar! IWIH rent nog steeds heel fanatiek 3 a 4 dagen in de week. Momenteel zit IWIH op 3.0 kilometer joggen en in een tempo van 9:20 min/km. Niet echt een prestatie, maar IWIH begint er wel lol in te krijgen. Daarnaast is IWIH al meer dan 3 weken van zijn medicijnen af. Misschien heeft Bram Bakker dan toch een beetje gelijk met z’n ‘runningtherapie’. Voor het hardlopen gooit IWIH een bak magere kwark, nog steeds heel ranzig, en een beker isostar naar binnen. Hij zet zijn Runkeeper app aan en zoekt wat rustige techno op als achtergrond muziek. Techno is monotone dancemuziek voor de wat oudere leerling van mavo 3. Rennen geeft een bepaalde rust in je hoofd. Tijdens het lopen orden je de chaos in je hoofd stap bij stap. En die rust wordt langzaam maar zeker verslavend, waardoor je iedere dag wil gaan rennen.

En dát kan dus niet, heeft IWIH ontdekt. Iedere dag rennen geeft allerlei kleine blessures. Niet dramatisch, maar je gaat wel steeds meer pijntjes voelen als je iedere dag loopt. En dus is, zoals de titel al deed vermoeden, IWIH ook gaan zwemmen. Als een spartelend nijlpaard met obesitas laat IWIH zich 2 keer in de week in het zwembad zakken om een aantal banen te zwemmen. Met zwemmen belast je de gewrichten nauwelijks en voel je de pijntjes van het lopen niet. Over het gewicht van IWIH gaan we het deze keer maar niet hebben, maar hij is inmiddels 0.4 kilogram zwaarder dan voor hij begon met sporten.

O’ja, wegens een akkefietje heeft IWIH een nieuw Twitter-account. Oude en nieuwe volgers zijn van harte welkom!