Geachte heer Benzakour,

Uw moeder heeft een infarct gehad. Dat is triest. Ik weet er alles van, mijn vader heeft ook een infarct gehad. Bij hem sloeg het noodlot toe in het jaar 2000. Wat is het verschil tussen uw moeder en mijn vader zult u zich afvragen, behalve hun geslacht en hun geloofsovertuiging. Mijn vader was rooms-katholiek en uw moeder is moslima.

Maakt dat wat uit in de opvang of de verzorging? Nee, in het geheel niet. Man, vrouw, moslim, katholiek, iedereen verdient en krijgt dezelfde zorg in dit land. Daar hoeven we helemaal niks voor te doen. Het enige wat de zorgmedewerker wil is een beetje begrip. Want zorgmensen werken zich tegenwoordig een slag in de rondte om het iedereen naar de zin te maken.

Begrip voor het feit dat ze het heel druk hebben. Begrip voor het feit dat ze altijd voor iedereen klaar staan maar dit niet altijd lukt.Maar bovenal begrip voor het feit dat ze vaak maar twee talen spreken; Nederlands en Engels, want dat zijn de talen die ze op school hebben geleerd.

In ons land leven honderden nationaliteiten. Zorgverleners kunnen zich onmogelijk al deze talen eigen maken. Dus ook niet de taal van uw moeder. Of zou haar moedertaal na al die jaren in Nederland niet gewoon NEDERLANDS moeten zijn? Waar is het mis gegaan bij de integratie? Dat de zusters geen Arabisch spreken of dat mensen die hier al 50 jaar wonen geen Nederlands babbelen?

Daarom raad ik u aan om eens in een woordenboek, dat is een boek met betekenissen van Nederlandse woorden, te kijken en daar het woord integratie op te zoeken. Wellicht dat u dan begrijpt wie hier een verwijt valt te maken en dat is niet de zorgverlener aan het bed van uw moeder. Integreren moet je leren. Net als de Nederlandse taal beste Mohammed. Niet alleen u maar ook uw moeder.