Beste Merlijn en mama Isa, die je nog steeds pampert en dat moet volgens haar – als ik de situatie inschat – tot jouw dertigste levensjaar. Volgend citaat kwam ik tegen bij RTL: generatie Z komt eraan. Dat is de generatie die geboren is na 2000. Ze zouden hardwerkend zijn, en als doel hebben om rijk te worden. En er zijn nog veel meer labels die aan deze generatie worden gehangen, maar hoe kloppend is die generatieverdeling?

Gisteren bij Pauw bleek al snel dat jij en je moeder, die per omgaande haar hele imago, voor zover ze dat al had, te grabbel gooide.

Generatie Z is volgens jullie de generatie die op de bank hangt, blowt, minimaal drie tussen jaren neemt en ondertussen op de zak van mama gezellig drie maanden naar New York vertrekt om daar hetzelfde (niks dus) te gaan doen. Het vermoeden is ontstaan dat je daar niet bent heengegaan om wat cultuur te snuiven, je tranen te laten vloeien bij het Twin Tower monument, over de brug hebt gewandeld, door het park hebt geslenterd, een basketbalgame hebt bezocht of een helikoptervlucht hebt gemaakt, want ja, vermoeiend, vermoeiend. Niks voor de generatie Z, in jullie ogen dan.

Mijn kinderen zijn ook van die generatie. Ik heb ze meegenomen naar New York en toen ik het cultuur snuiven zat was, konden zij er geen genoeg van krijgen. Ik geef toe, ze hebben ook menig uurtje doorgebracht in de winkel van mijnheer Apple, de Starbucks en ongeveer in iedere sneaker winkel die de stad rijk is, maar ze hebben wel degelijk optimaal genoten en gebruik gemaakt van hun verblijf zonder ook maar 1 kostbare seconde nutteloos rond te hangen.

Daarnaast heeft 1 van mijn nazaten ook een half tussenjaar genomen, domweg omdat er geen studie begon op het tijdstip dat hij met een studie wilde beginnen. Wat hij deed in dat half jaar? Gewoon werken. Uit zichzelf. Mijn kinderen begrijpen dat het brood niet vanzelf op de plank komt en het beleg al helemaal niet.

Ja, ook wij kunnen ons permitteren om onze kinderen een paar jaar te pamperen echter wij hebben er voor gekozen om ze klaar te stomen voor de grote boze buitenwereld. En onze kinderen hebben ook geen makkelijke jeugd gehad.

Leven is leren en leren is leven. En leven kost geld, net als dood gaan. Alleen hoef je dat niet zelf te betalen. Dat kan dan een ander voor je doen. Maar je leven, dat zal je toch echt zelf moeten gaan verdienen knul.