Wat hebben we gelachen. Haha. Iedereen bulderden om de grap van Tommy Wieringa. Als een grappige clown liet hij de hele zaal op de grond liggen van het lachen. En dat maakt Tommy Wieringa in een klap een succesvollere cabaretier dan Claudia de Breij. Ga maar na, een bestelbus kopt de pui van De Telegraaf en iemand van – waarschijnlijk – de mocromaffia steekt het busje in de hens. En dat werd dus tijd, volgens de schrijver van de bestseller Joe Speedboot uit 1923.

Super grappig. Waarom? Nou, omdat De Telegraaf fout was in de oorlog. Hartstikke fout. Alleen De Telegraaf was fout in de oorlog hè, de rest van Nederland was goed. En nazi’s zijn nu eenmaal tuig en we hebben afgesproken met z’n allen ‘dat nooit meer.’ Dus een bestelbusje dat de halve pui kapotkopt en vervolgens laat afbranden omdat bepaalde mensen niet willen dat er bepaalde stukjes in de krant komen, moet gewoon part of the deal zijn voor De Telegraaf.  Een positieve kant van dit verhaal is dat Marokkanen de krant lezen en dat is weer goed voor de inburgering. Maar goed, een brandend bestelbusje door het gebouw; het valt allemaal wel mee. Had je 80 jaar geleden gewoon keigoed in de oorlog moeten zijn. Net als heel Amsterdam. Amsterdam was supergoed in de oorlog. Trouwens, in de tijd van Napoleon zweeg De Telegraaf als het graf. Vuile wegkijkkrant. In de Tachtigjarige Oorlog voelde De Telegraaf zich niet geroepen om zichzelf op te richten om over de Spaanse overheersing te schrijven en dat maakt ze dus met terugwerkende kracht medeschuldig aan de Tachtigjarige Oorlog. Vuile anti-nationalisten. Beetje heulen met de Spanjolen, Fransen, Duitsers. Straks gaan ze nog positief schrijven over de EU.