Zwaar chagrijnig stapt IWIH de apotheek binnen. De apotheek is gevestigd in een oud havenpand en van binnen volledig geruïneerd door een of andere interieurontwerper zonder enig benul van de architectuur van het pand. Maar goed, daar kwam IWIH niet voor. IWIH moet zijn pillen en wel snel. Na fucking 25 minuten wachten, waarbij IWIH allerlei verhalen van andere klanten heeft moeten aanhoren over vaginale schimmels, likdoorns, wratten, aambeien en ranzige eczeem, is hij dan eindelijk aan de beurt.

Apothekersassistente: Goedemorgen, kan ik u helpen?

IWIH: Ja, ik kom mijn medicatie ophalen, oxazepam 50 mg.

Apothekersassistente: Wat is uw geboortedatum meneer?

IWIH: Negentien

Apothekersassistente: Ja.

IWIH: zesenzeventig

Apothekersassistente: Ja

IWIH: negentientwaalf

Apothekersassistente: Ehm, de datum is onjuist meneer. Oh wacht, ik zie het al!

Apothekersassistente: Volgens ons systeem moet u nog een flinke hoeveelheid oxazepam in huis hebben liggen.

IWIH: Ik heb geen idee.

Apothekersassistente: Hoe bedoelt u? U weet toch wel of u nog medicatie in huis heeft?

IWIH: De vrouw des huizes en ik hebben veel verschillende soorten medicatie. Zodra we de medicatie ontvangen, halen we deze uit de verpakking en doen de pillen in een grote vaas. Deze vaas schudden we vervolgens heel hard, zodat de pillen goed gemengd zijn. Iedere ochtend nemen we allebei een handje met zo’n 10 pillen bij het ontbijt. Ik heb dus geen idee hoeveel oxazepam er nog in de vaas zit.

Apothekersassistente: Ik weet even niet wat ik nu moet zeggen, geloof ik.

IWIH: Of ik nog oxazepam ga krijgen of niet.