We zijn op een punt gekomen dat Amerika in een grote depressie zat. In de jaren ’20 was Amerika booming. Iedereen leende geld met geleend geld en de rente was laag en banken leende aan iedereen geld en overal werd gebouwd en iedereen was rijk. Totdat in 1929 alles kapot ging en heel Amerika failliet was. Wij overdrijven een beetje, maar miljoenen Amerikanen waren hun spaargeld en hun baan kwijt. Aandelen waren niks meer waard en honderdduizenden bedrijven gingen failliet. Ook kon Amerika geen geld meer overmaken aan Duitsland (dat land moest hun WO-I-herstelbetalingen aan Frankrijk, Engeland en België lenen van de VS) en dat betekende dat ook Europa in een depressie terecht kwam. Het geld was op en toen kwam in 1933 Franklin D. Roosevelt aan de macht. Hij bleef als enige president van Amerika langer dan 8 jaar in het Witte Huis; (1933 – 1945).

Iedereen was failliet en tijdens de presidentsverkiezingen van 1931 repte kandidaat Franklin Roosevelt over ‘A new deal for the America People’. Wij weten niet wie die spindoctor was, maar met deze slogan won hij de verkiezingen met gemak. Ieder weldenkend mens weet dat de Tweede Wereldoorlog pas echt een eind maakte aan de grote depressie, want oorlog is handel en handel is geld en geld is blij, dus oorlog maakt happy, maar de New Deal was wel een iconisch masterplan. Voor het eerst in de geschiedenis werd overheidsingrijpen omarmd en kon buiten het Congres om grote economische beslissingen worden genomen. Hetgeen Roosevelt ook deed. Hij nam honderden beslissingen die er voor moesten zorgden dat de economie van de grond kwam. Daadkracht kunnen wij hem niet ontzeggen. Of alle maatregelen ook werkten? Dat niet, maar ze kwamen uit een goed hart. Een hart dat trouwens voor meerdere vrouwen klopte, maar dat geheel terzijde. Tijdens het presidentschap van Roosevelt worden de eerste contouren zichtbaar die de huidige Democraten kenmerken. Roosevelt had het in een van zijn State of the Unions over het wereldwijde recht op vrijheid van godsdienstuiting, hamerde hij op sociale rechtvaardigheid en had Roosevelt oog voor de werklozen van Amerika. Zijn New Deal zorgde voor directe geldstromen naar de arme bevolking van Amerika (klinkt als gratis geld en dat is het ook) en hij stelde zwarte beleidsmedewerkers aan en dat maakt hem populair onder de zwarte bevolking.

Roosevelt was – net als zijn Democratische voorganger Wilson – een voorstander van een wereldwijde samenwerkingspact tussen allerlei landen, waar uiteindelijk de VN uit zou ontstaan. Die samenwerking zocht hij ook in zijn familie. Hij trouwde met een verre nicht Eleanor. Diezelfde Eleanor was een First Lady waar de huidige Democraten trots op zouden zijn. Zij was de eerste First Lady die zich openlijk hard maakte voor universele mensenrechten. Zij pushte haar man om zwarte Amerikanen meer rechten te geven. Zelf was zij zeer populair bij de NAACP (National Association for the Advancement of Colored People). Na haar carrière als First Lady maakte zij zich in de VN hard voor de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens. Ook zorgde zij voor loonsverhoging voor Afro-Amerikanen en vrouwen. Was Woodrow Wilson nog een president die negers apart behandelde dan blanken, dat was onder Roosevelt dus compleet anders. De huidige contouren van de Democraten vinden we in de politieke kraamkamer van Franklin D. Roosevelt en zijn vrouw.