Wij hebben – u zou het niet zeggen – twee beste vriendinnen. En die hebben ons getipt over een ernstig voorval. Onze twee beste vriendinnen hebben iets verschrikkelijks meegemaakt in de trein van Weesp naar Amsterdam. Schijnt dat ze relax uit het raampje zaten te kijken naar de voorbijrazende polders die binnenkort volgebouwd worden met woningen toen er ineens vier mensen in burgerkledij om hen heen kwamen staan. Onze vriendinnen zeiden wat is er? Die vier mensen in burgerkledij zeiden meteen zo van mitä mitä mitä. (dat bleek later Fins voor wat wat wat te zijn). Toen gingen onze twee goede vriendinnen dus heel hard wegrennen en toen gingen die vier mensen in burger achter hen aan rennen en vittu sitä äiti roepen. (ik neuk je de moeder). Vervolgens gingen onze goede vriendinnen de trein uit rennen, maar de vier mensen in burger pakten hun scooter en gingen achter onze vriendinnen aan toeteren. Tule sittten huora riepen ze. Nou is ons Fins niet zo ontwikkeld, maar huora is iets in de trend van prostituee of zo. Dus onze goede vriendinnen rennen, rennen en rennen. En die vier burgers in kledij maar scheuren op hun toeterscooter. U kunt u zich vast voorstellen dat dit een traumatische gebeurtenis moet zijn geweest voor onze vriendinnen. En de politiek? Die doet niks. Ze durven het probleem niet eens te benoemen. Ja, een paar durven het radicale finnenprobleem waar ons land gebukt onder gaat wel te benoemen maar dat zijn extreemrechtse politici. Daar heb je niet zo veel aan. Of het verhaal van onze vriendinnen trouwens waar is, weten we niet. Hopelijk wordt er geen aangifte tegen ons gedaan. Voor de rest hebben wij helemaal niks tegen Finland want niks is lekkerder dan om 4 uur ’s nachts compleet dronken een Fins broodje knoflooksaus naar binnen te hakken.