Koning Keizer Admiraal, een groter wij-gevoel willen we allemaal. Sinds onze koning in zijn kersttoespraak repte over een groter wij zijn er de eerste dagen van januari genoeg gebeurtenissen gebeurd die helpen bij een grotere wij in Nederland. Er zijn genoeg mensen afgestapt van hun brede-ik-visie en streven nu naar een groter-wij. Hieronder een overzicht van de eerste helft van januari. Geniet van ons Wijland.

1 januari – dit is de dag dat iedereen spontaan een touwtje door de brievenbus laat bengelen. Een vader kreeg een paar grote wij-gevoel-klappen omdat hij wat zei over het vuurwerk dat naar zijn gezin werd gegooid. Over de identiteit kon de politie niks zeggen.

2 januari – de kruitdampen zijn nog maar net opgetrokken of kansenparel Boef laat precies zien wat voor wij-gevoel de Algerijnse medemens heeft. Hij is absoluut geen uitzondering op de regel. Gaat uw vrouw uit in de club dan is zij een kech. Laat ze thuis blijven en naar pappa luisteren. Dan pas krijgt ze respect. Weetje. Maar wat een goede muziek.

3 januari – ondanks dat joden al tig jaar in Nederland zijn, horen ze nog niet echt bij het grotere wij. Sommige bevolkingsgroepen binnen Nederland hebben het niet zo op joden. Joods restaurant Hacarmel is wederom beklad met antisemitische leuzen. Khaybar, khaybar ya yahud, grotere wij-u yahud stond er op de gevel.

4 januari – over de identiteit kan de politie niks zeggen, maar het waren Belgen. Emile, Dries, Antoine en François schoten wat kogels uit hun auto op de A16. Werkend Nederland stond in de file. Een grote wij-rij van auto’s.

5 januari – over de identiteit kan de politie niks zeggen, maar in de ochtend van 5 januari gaan honderden jongeren met elkaar op de vuist in Noordwijk. Is traditie in Noordwijk. Stappen in De Grent en daarna rellen. De bezoekers van tropicaldanspartytent gooien stenen naar de politie. De politie geeft de grote groep tuig een wij-gevoel. Het wij-zijn-sterker-gevoel. Nul, 0, zero, niks, nada aanhoudingen.

6 januari – drukke dag ‘Politieke partij’ NIDA werkt aan het grote wij-gevoel door een Israëlisch busmaatschappij te willen boycotten. Want Israëlische bussen in Nederland dragen bij aan de onderdrukking van Palestijnen. Of u er even rekening mee houdt als u in de 103 zit van Spijkenisse naar Heenvliet. U bent een racist. Terwijl bussen in Nederland Palestijnen doden, doden kogels in Breda bijna een hele woonwijk.

7 januari – in Eenmes worden honkbalknuppels gebruikt voor een groter wij-gevoel en in Sittard vindt er de oeroude Nederlands traditie ‘massaal vuistknuffelen voor gevorderden’  plaats. In de krant staat een luchtige column van Keyvan Shahbazi. Iets over afpersing. Over de Turkse kijk op Nederland. Over het grotere-wij.

8 januari – horen homo’s ook bij een groter wij? Ja toch? Nou niet bij iedereen hoor. Deze homo werd het ziekenhuis in gebaksteend. Sommige culturen houden niet zo van joden, eh homo’s. En sommige culturen haten posters. Iedereen hoort in dit land bij het grotere wij-gevoel behalve zoenende moslims en joden. Dat kan gewoon niet. Dat is een ongeschreven regel in Nederland. Een moslima mag niet zoenen met een jood. Dat is gewoon zo. Dat is toch logisch. Een moslima kan geen jood zoenen. Onmogelijk. Logisch.

9 januari – kijken mensen in Gemert naar een compleet onthoofd kerststalletje, zo worden er in Breda weer wat incidenten aan elkaar gelinkt. Balkonspringcriminelen. Dode Marokkanen en nieuwe heup Joegoslaven. Die bevolkingsgroepen horen al een tijdje bij het grotere wij in dit land.

10 januari – moskeeën (ook wel gebedshuizen van Vrede genoemd) staan massaal achter de uitspraak van Aboutaleb. Aboutaleb is een salafist. Iedere moslim is een beetje salafist. Gewoon een beetje joden haten. Moet kunnen. Wij – de gewone Nederlanders- interpreteren salafisme gewoon verkeerd. Komt omdat Nederlands niet aan het wij-gevoel werken. Eerwraak, snappen gewone Nederlanders ook niks van.

11 januari – dat Breda is dit jaar echt de stad van het grotere wij. Er is iets aan de hand. We rijden door. We lopen door. We snuiven door. Grote Wij XXL in Breda. Onderwijl doet schrijver Celal Altunas aangifte tegen doodsbedreigingen omdat hij iets vindt van rapper Boef. En Marokkanen vinden daar wat van.

12 januari – in Scheveningen wordt een vrouw in stukken gesneden en een verwarde man zorgt in Utrecht voor wat reuring. Eerst onwel worden, politie uitschelden en dan weer onwel worden. Het was zo hilarisch dat de man niet vervolgd wordt. Misschien was het deze man? Of deze?

13 januari – het was ouderwets boeven pakken in Gelderland. Met acht politieauto’s (van die trage Tourans, binnen 1 minuut op 120 km/pu) boeven achtervolgen. Het leek wel een film. Mooi wij-gevoel. Resultaat een hoop blikschade en boeven in het ziekenhuis. Gelukkig hebben wij in dit land goede zorg. Over de identiteit kon de politie geen uitspraak doen.

14 januari – ‘op een vuurwapen gelijkend voorwerp’. Geen idee wat daar mee bedoeld wordt, maar dat lijkt dus op een pistool. In Gouda en Sas van Gent werkten mensen afzonderlijk aan een groter wij-gevoel. Waarschijnlijk Nederlanders. Dat zijn de oorspronkelijke bewoners van dit land.

15 januari – de dag is nog niet voorbij, maar in Utrecht is er een grote wij-groep opgestaan. De onze-auto’s-worden-in-de-fik-gestoken-maar-niemand-doet-wat-groep. Inmiddels een Utrechtse traditie; auto’s in de fik steken. In Heerhugowaard heeft er een ‘geweldsdelict’ plaatsgevonden. Tussen aanhalingsteken. Dus de vrouw kan ook spontaan in elkaar gestoken zijn. Verrassend genoeg is er iemand aangehouden.

Dit was de eerste helft van januari. Wij kijken uit naar de volgende helft van de maand. Op 31 januari presenteren wij u weer een overzicht van het grote wij-gevoel van Nederland. En hoe meer zielen hoe meer vreugd.