Ik zet de computer aan en geniet van een vloerkadetje. Mijn ontbijt om 3 uur ’s middags. Doet er niet toe. Wanneer ik ontbijt is mijn zaak. Als het zover is start ik mijn browser op en ga naar de gebruikelijke sites. IWIH, natuurlijk. GeenStijl ook, voor de broodnodige tendentieuze informatie. Postvak In wil ook nog wel eens interesssant zijn. Na die 3 even bekeken te hebben ga ik naar een forum waar ik voornamelijk kom voor de hobby die ik beoefen. Af en toe. Als ik er zin in heb.

De laatste tijd kom ik er steeds vaker voor de zogenaamde Back Table, waar dingen besproken worden die buiten de boot van de hobby vallen. Tussen de discussies over bordspellen, de nieuwe Star Wars film, en het “waar luister je naar?” draadje staat een opvallende die er gisteravond nog niet was: Media coverage of terrorism. Dit komt van een persoon die ik niet kan luchten. De online variant van Patty Brard, zeg maar. Volgens de bronnen die deze persoon aanhaalt is slechts 2% van al het terrorisme in Europa religieus gemotiveerd. Wat? 2%?

Hoe kan zoiets als Bataclan en Charlie Hebdo, allebeide in dezelfde hoek, slechts 2% van al het terrorisme zijn? Volgens mij klopt er hier iets niet. Noem het een gut feeling. Een fingerspitzengefühl. De Force. Wat dan ook. Het klopt niet. Wat voor terrorisme is er nog meer dan? Dat van boeddhisten? Hindoes? Of zijn die verrekte zoroastriërs weer bezig!? Ik wist het wel! Die mensen kun je niet vertrouwen. Nooit iemand vertrouwen wiens god begint met de letter Z!

En toen werd ik wakker. Nee hoor, het waren toch allemaal moslims. En ze zien het niet.

Moedeloos word ik er van.