Wiens illustere leiding onopvallend is, diens volk voelt zich gekoesterd. Wiens illustere leiding opdringerig is, diens volk zal zich gebroken en misbruikt gaan voelen.

Barre ellende is het, waarop het geluk wordt gebouwd. Geluk, versluiert in deze slechts de ellende. Waar moet dat toch allemaal heen?

Het einde is nog lang niet in zicht. Het geordende verkeert zich in chaos, het goede verkeert zich in pure kwaad. Het volk, ons volk, raakt in verwarring, zoekend naar een uitweg.

Wie het rijk tracht te beheersen en naar willekeur tracht vorm te geven naar eigen hartenlust, zal het risico lopen om tegen een torenhoge muur van verzet en anarchie te pletter te slaan.

Ik zie hen dit doel niet bereiken, het is zoals het is. De Nederlandse leeuw sluimert maar wordt langzaam wakker en zal zich gaan roeren.

Nederland, ons rijk, is een levendige samenleving. Het kan waarlijk niet worden vermaakt! Wie het naar zijn hand wil zetten ondermijnt het, wie het in zijn macht wil krijgen verliest het uiteindelijk!

In deze strijd zullen sommige patriotten voorop gaan, anderen volgen hen, sommigen ademen vuur, anderen de koude rilling op hun rug hebbend. Sommigen zijn sterk, anderen weer zwak, sommigen komen tot een overwinning, anderen lijden nederlagen.

Lees ook:

• De Nederlandse leeuw (1)