Nederland in de jaren 70, 80 en 90 van de vorige eeuw. Het land van blanke krakers, blanke kinderen (voor kinderen), blanke vla uit fles, blanke Bram van der Vlugt, Ruud Lubbers van het blanke CDA, Nederland, 1, 2 en 3, Marco van Basten, Ruud Zwarte Tulp Gullit, Robbie de Wit, LUV, Sandra Reemer, Jos Brink, Sesamstraat met Aart en Gerda en andere Nederlandse culturele pareltjes. In die tijd werd België bezongen in een lied. Eén kopje koffie, Flodder en Wedden, ..dat? onschuldige Nederlandse producties op de Nederlandse radio en tv waren voor alle Nederlandse mensen in het land. De gastarbeiders die er waren zouden teruggaan naar hun eigen land. Alles onder controle. Wat hadden we het goed. Blanke vuist op blanke vuist en zo klommen wij naar boven. Al liep er één man in die tijd de boel te verstieren. Die zei niet alleen AAA, maar zelfs B, C en D. Wat een feestverzieker was die Hans Janmaat. Met zijn landgenoten.

Die Janmaat van de Centrum Democraten liep in een redelijk stabiel en overzichtelijk land allerlei taal te bezigen die politiek correct Nederland de oren deed kneuzen. Er leek niks aan de hand in dit land. We hadden voor mensen uit oude koloniën de deur opengezet. Uit schaamte. Uit weelde. Uit plichtsbesef. Uit hoe dan ook, ze waren er gewoon. Het land werd er niet minder stabiel om. Molukkers waren veelal protestants-christelijk, Antillianen waren katholiek en Surinamers in de regel christelijk. Dus die mensen konden moeiteloos ingepast worden in een land dat een joods-christelijk fundament heeft. Bijna niemand had geklaagd als die instoom op zo’n manier beperkt was gebleven. Echter kwamen er in de jaren 60 en 70 ongevraagd en ongecontroleerd allerlei bevolkingsgroepen met totaal andere fundamentele levens- en geloofsopvattingen (lees islamitische) het land binnen. Om te werken. Gastarbeiders zoals dat zo mooi heette. Als klap op de vuurpijl werden gezinnen van  die gastarbeiders naar Nederland overgeheveld en zo werden de gasten permanente bewoners. Ook kwamen er veel migranten met een principieel andere kijk op de wereld (lees islamitische) spontaan een bezoekje brengen. Veel illegalen kregen in de jaren 70 een verblijfsvergunning en werden zo dus blijvende inwoners. Dit werd allemaal oogluikend toegestaan. Die ontwikkelingen moesten door het volk geslikt worden. De politiek hield ons voor dat inburgeren vanzelf zou gaan. De nieuwe Hollanders zouden zich gaan ontplooien. Als je bij die ontwikkeling vraagtekens had, werd je als extreemrechtse nazi weggezet. Toen al? Ja, toen al. Janmaat en zijn vrouw werden bijna vermoord om zijn mening. Hij zei bijvoorbeeld;  als je hier vijf jaar bent, mag je Nederlander worden. Minderheden worden in de watten gelegd want er worden geen eisen aan het Nederlanderschap gesteld. De Nederlandse taal hoeft niet gesproken te worden en inburgeren hoeft niet. Er worden cadeautjes gegeven. Nederlanderschap als exportartikel. Criminelen vreemdelingen komen ons land binnen en ik heb ontdekt dat criminele vreemdelingen ook Nederlander kunnen worden. Er komen veel werklozen ons land binnen. Daar hebben wij geen werk voor. En om dit betoog werd hij uitgemaakt voor racist en belachelijk gemaakt door allerlei tv-persoonlijkheden zoals hoofdpiet Erik van Muiswinkel. Toen al? Ja toen al.

Valse argumenten

Hans Janmaat moest monddood gemaakt worden omdat hij dingen zei zoals; de Nederlandse bevolking is door de eeuwen heen altijd gastvrij geweest. Dat zijn we nog. Maar dat worden we niet natuurlijk niet meer als grote aantallen mensen uit andere culturen hun culturen nogal luidruchtig aan ons gaan opdringen. Het was duidelijk; die man was een gevaar voor Nederland. Demoniseren die man. Als Janmaat een toespraak hield in de Tweede Kamer, liep de Kamer leeg. Zo erg was blijkbaar het schuldgevoel dat toen overheerste in het politieke landschap. Schuldgevoel naar wie? Waarom had Nederland zo’n sterk plichtsbesef om mensen uit heel de wereld ongecontroleerd op te nemen in de samenleving? Met valse argumenten als ‘nieuwe arbeidskrachten’, ‘gastarbeiders’ en ‘culturele verrijking’ kwamen mensen uit landen die geen historische en culturele band met Nederland hadden in polonaise over de Hollandse grenzen gejakkerd. Waarom? Voor wie? Werd Nederland gedwongen? Wie heeft er aan verdiend? Bij wie hadden wij een schuld uitstaan?

Nederland; een land dat in 1947 zo’n 9.5 miljoen inwoners had en van dat aantal was maar 1,1 procent niet Nederlands. (lees Belgisch en Duits). Waarom haalde dat land allerlei culturen binnen de landsgrenzen? Zelfs culturen die elkaar naar het leven staan? Waarom zou je iemand uit verschillende landen halen als die mensen elkaar naar het leven staan? Is de kans dan niet levensgroot dat er in Nederland heibel ontstaat tussen bevolkingsgroepen? Janmaat stak over die ontwikkeling zijn mening niet onder stoelen en banken; het is te zot om er over te praten. De regering denkt dat wij iedere bevolkingsgroep die in hun eigen samenleving problemen hebben hier naar toe moeten halen. We dienen ons goed te beseffen dat die Vietnamezen de interen spanningen van hun thuisland mee naar Nederland hebben gebracht. Zo kunnen we dus meemaken dat hier in het Westland, in ’s Gravenzande nota bene, de communistische Noord-Vietnamezen de andersgezinde Vietnamezen een ziekenhuis in rammen. Blijkbaar kon dit niet gezegd worden en jaagde je met zulke taal een hoop deugmedia en -politici over de kling. Hij vond het vreemd dat er in dit land allerlei bevolkingsgroepen hun sores van het moederland op Nederlandse bodem uitvochten. Waar kennen we dat nog meer van? (klik hier en hier. En zelfs hier). Janmaat was het zwarte schaap in de politiek en een kop-van-jut in het medialandschap. Het maakte niet uit wat en waarover hij iets vond, hij kreeg sowieso bakken stront over zich uitgestort. Hij zette vraagtekens bij de kritiek die economische vluchtelingen hadden over de kwaliteit van hun opvang. Waar kennen we dat nog meer van? (klik hier en hier en hier en hier en hier).

Media

Niet alleen in de Kamer stuitte Janmaat op enorme weerstand. Vanzelfsprekend kreeg hij in de media er flink van langs. In dit radio-interview uit 1983 (De blanke top der duinen – vpro) werd Janmaat direct uitgemaakt voor fascist. De koffie was nog warm. De ‘onafhankelijke’ journalisten zaten in de studio klapperend voor hun microfoon en vielen direct aan.

Onafhankelijke journalisten: ‘wij hebben een pamflet waar fascistische taal (o.a. alle Turken moeten worden ophangen) in wordt gebezigd. Dat pamflet wordt door uw achterban verspreid. Dit is fascistisch. Dat is mijn conclusie.’

Janmaat: ‘deze tekst is mij niet bekend. Dit is een tekst waar ik niet achtersta.’

Onafhankelijke journalisten: ‘u zou dat toch moet weten.’

Janmaat: als ik dat had geweten, zou ik disciplinaire maatregelen nemen.’

Onafhankelijke journalisten: ‘dus die maatregelen zijn niet genomen tegen dit soort mensen?’

Janmaat: ‘Het is mij niet bekend. Wij zetten ons af tegen fascisme.’

Onafhankelijke journalisten: ‘ja maar ik zag iemand van uw partij een Hitlergroet brengen.’

Janmaat: ‘dat heeft u niet gezien.’

Onafhankelijke journalisten: ‘jawel, dat heb ik zelf gezien.’

Janmaat: ‘nee, dat heeft u niet. Er staan mensen die niet bij ons horen op de stoep gek te doen. Dat hoeft u niet in onze schoenen te schuiven.’

De toon was gezet. Janmaat stond in elk interview met 4-0 achter. In de jaren 70 en 80 was Nederland nog vrij rustig. Alleen wat blanke krakersrellen, paar boze Vietnamezen en Molukkers, maar daar bleef het bij. In dat perspectief gezien was de taal van Janmaat natuurlijk een tsunami in een kabbelend IJsselmeer. Zijn krachttermen pasten niet in een tijd waar laaghangende spruitjeslucht over met grazende koeien gevulde idyllische graspolders hing. Waar linkse partijen als CPN, PPR, PSP en PvdA en christelijke partijen als GPV, RPF, ARP, SGP en KVP bij elkaar opgeteld een flinke politieke vinger in de pap hadden. In dat landschap pasten termen als haring. En Zwarte Piet. En Mies Bouwman. Termen als koppensnellen en stammenoorlog pasten niet in dat tijdsbeeld. Toch was Hans Janmaat er niet vies van om zulke termen te gebruiken en waarschuwde ons al vroeg. Dat werd hem in het vpro-interview niet in dank afgenomen.

Onafhankelijke journalisten: ‘waarom zegt u dat ons nog veel te wachten staat. Bloedwraak. Veelwijverij. Koppensnellen. Stammenoorlog. In Nederland? Waarom zegt u dat? Janmaat pareerde die aanval door te zeggen dat er mensen zijn die zulke gruwelijkheden in landen uitvoeren waar Nederland op grote schaal mensen van binnenlaten. Extremen gevallen als koppensnellen hoopte hij niet, maar we moesten er volgens hem niet van opkijken als mindere extreme zaken in dit land zouden gaan plaatsvinden. Met zo’n mening is er maar een conclusie te trekken; Janmaat is een fascist en een racist. Waarom gunde Janmaat de andere bevolkingsgroepen niet dat ze zich in dit land kunnen ontplooien? Gunnen. Ontplooiing. Terminologie waar geen oorlog mee te winnen valt.

Revolutionair

Hans Janmaat stond als eerste op tegen de immigratiestroom. Hij liet als eerste zijn stem horen tegen de massa-immigratie. Met terugwerkende kracht kunnen we hem op dat gebied bestempelen als een revolutionair. Na hem kwamen o.a. Pim Fortuyn, Ayaan Hirsi Ali, Theo van Gogh, Geert Wilders en Thierry Baudet. Allen met een andere toon, maar met een zelfde boodschap. Het resultaat mag er zijn. Pim is dood. Theo is dood. Geert zou zonder bewaking dood zijn. Ayaan is geëmigreerd omdat ze anders in dit land dood zou zijn en Baudet is het volgende doelwit van de gun-en-ontplooi-elite. Natuurlijk mag je vraagtekens zetten bij de toon die politici en columnisten met een nationalistische inborst gebruiken. Moet zelfs. Er mag kritiek zijn op hun woordkeus. Er moet discussie gevoerd worden over hun terugkeerde retoriek. Discussiëren staat vrij. Al wordt er niet gediscussieerd, want er werd en wordt niet naar hen geluisterd. Bij voorbaat moeten ze monddood gemaakt worden. Die tendens duurt nou al bijna 40 jaar. In 1983 werd Janmaat vergeleken met een fascist. Nog voordat hij iets had gezegd. Anno 2017 gebeurt gewoon hetzelfde. Zonder schaamte. Waarom koketteert de linkse roedel constant met vergelijkingen als nazisme, fascisme en zelfs jihadisme. Elke rechtse politicus en elke journalist (o.a. Wierd Duk) die anders schrijft dan journalisten van nature gewend zijn, worden fascist genoemd. Die manier van benoemen is een overtreffende trap van argumentatiearmoede. Sterker nog; het lijkt een overtreffende trap van intellectuele armoede.

Waarom de totale gelatenheid? In de politiek. Onder het volk. In de media. Waarom blijft de totale ontmanteling van Nederland en de identiteit die daar bij hoort voortduren. Waarom werden en worden mensen die vraagtekens zetten bij migratie-instroom van andere culturen decennia lang uitgemaakt voor racist en fascist. Thierry Baudet zei het onlangs in de Kamer; wij zijn de laatste generatie die het tij kan keren. Het is vijf voor twaalf. Als deze generatie niks doet, hebben andere volken zich in dit land zo danig ontplooid – hun deel opgeëist – dat er een verstikkende deken over Nederland hangt. Wat wordt de oorspronkelijke Nederlander dan nog gegund? Wat valt er voor hen nog te ontplooien in een klein land dat in 70 jaar compleet van bevolkingssamenstelling en op cultureel vlak fundamenteel is veranderd. Wie neemt dan – a la Hans Janmaat – de honneurs waar?