Ook zijn arm is nog steeds erg pijnlijk. Twee dagen zit Rob nu gevangen achter de deur welke alleen van buiten geopend kan worden. De gloeilamp is stuk en het is aarde donker in de ruimte. Tot nu toe heeft Rob slechts twee keer een verticale streep van licht zien ontstaan vanuit het zwart, wat hem benauwend omringt, heel snel breder zien worden en vervolgens weer zien verdwijnen. Dat is het teken dat er een bord met oud brood en een glas lauw water naar binnen geschoven wordt. Rob probeert vooral zo stil mogelijk te liggen, als hij zijn linkerbeen beweegt, voelt hij pijnscheut van zijn bovenbeen tot diep onder in z’n rug. Precies op de plek, waar hij maanden terug een brandwond heeft opgelopen, is hij met een lat keihard geslagen. Hij voelde op dat moment de herstellende huid scheuren. Alleen als het bord met brood naar binnen wordt geschoven, schuift hij voorzichtig richting de deur, eet zo snel mogelijk de twee sneetjes, wat overduidelijk resten oud brood zijn, drinkt het glas leeg en schuift dan weer voorzichtig terug naar de plek op de vloer die hij met z’n eigen lichaam heeft opgewarmd.

Rob weet, ondanks de boosheid die hij voelt voor z’n mishandelaars, dat dit zijn eigen schuld is. Meerdere keren is hij hiervoor gewaarschuwd. Hij doet dan ook z’n best om straf te dragen als een man. In de stilte overziet hij zijn leven. Zijn levenswijze heeft hem al meerdere keren in ernstige problemen gebracht. En dit keer is het weer zover. Hij kan zichzelf wel voor z’n kop slaan, maar duidelijk voelbaar is iemand hem al voor geweest. Wel weet Rob, dat als hij hier ooit uit komt, dat hij zijn gedrag ernstig gaat veranderen. Rob is nogal een wildebras en dat is hij heel z’n leven al geweest. Er floept van alles uit, voordat hij de consequenties van z’n spreken kan overzien. Meerdere malen heeft hij zichzelf, én anderen, al in verlegenheid gebracht met stomme uitspraken, waarvan hij dacht ze grappig waren. En meerdere mensen heeft hij verdriet gedaan met z’n handelen. Maar vanaf nu let hij beter op de signalen van andere mensen. Vanaf nu denkt hij veel beter na. Geen ondoordachte beslissingen meer. Nee, Rob zal nooit meer gevangen worden genomen, zoals hij nu gevangen zit. En als z’n stiefvader zegt dat hij niet op schoolplein mag blijven voetballen, gaat hij voortaan direct naar huis!

Tweets van @