Kritisch, dat zijn we! Al sinds de oprichting van Ikwasinharen zijn wij, de auteurs alhier van het meest linkse spectrum tot het meest rechtse, kritisch! Op elkander, op onszelf, op de overheid, op het koningshuis, op B-lijst Nederlanders, op C-lijst Nederlanders, op D-lijst Nederlanders, op grote en kleine problematieken, op woorden, op daden, op allochtonen en op autochtonen. We lijken soms wat zuur, maar we moeten wel! Onze Staatsomroep weigert u namelijk de zaken voor te spiegelen zoals ze zijn, dus vinden wij het onze morele plicht om te duiden waar dat kan. En nu is het de beurt om de gecorrumpeerde systematieken van de NPO in haar kern onder de loep te nemen, in navolging van de eerder gepubliceerde propaganda-ontleding.

Dat doen we uiteraard in begrijpelijke taal, want eigenlijk is het ook vrij eenvoudig allemaal. U hoeft geen raketgeleerde te zijn om de onderstaande uiteenzetting te volgen en te onderschrijven. Sterker nog; we weten dat de meesten van u dat absoluut niet zijn. De enige raket die u gemiddeld genomen gezien heeft, is een verlept ijsje in de vriesbak van een budgetcamping te Salou, terwijl uw kinderen staan te jengelen om de Cornetto’s van deze wereld. Enfin, u begrijpt dat dit een mooi bruggetje is om tot de kern van de corrupte ziel van het Nederlands publieke omroepbestel te komen. Alles draait bij de NPO om de centjes die de Cornetto-verkopers hen aanreiken om hun ranzige bende te slijten aan jengelende kinderen; de reclamegelden! Nu denkt u vast;”Huh? Is Loeki de Satan van de Nederlandse kijkbuis?!”. Jazeker! Ontegenzeggelijk, zelfs! Leest u mee? Daar gaan we.

Anders dan veel andere nationale omroepbestellen, waar de reclameloze BBC het meest tot de verbeelding spreekt, harkt de Nederlandse onafhankelijke *kuch* Staatsomroep zo’n 200 miljoen euro binnen aan reclame-inkomsten. Per jaar. Deze centjes gaan dan wel naar het ministerie van OCW, maar dit is natuurlijk gewoon rondpompen om het rondpompen. Smoke and mirrors. De omroepen worden er namelijk op afgerekend, en de “stichting” met de meeste kijkcijfers haalt de meeste reclame-inkomsten binnen en krijgt bij de volgende verdeling dus het grootste stuk van de omroeptaart. De reden waarom ik “stichting” tussen aanhalingstekens zet, is nu wel ingezonken me dunkt. Maar goed, daar begint het mee. De populariteit van een omroep weerspiegelt en bepaalt haar budget voor de volgende periode, en daar werken ze (bijna) allen hard naartoe.

We hopen dat het onderliggende probleem een beetje begint te dagen bij u, maar om het zekere voor het onzekere te nemen gaan we het toch nog breder trekken. Want dat is het namelijk ook. Omroepen gaan dus programma’s op maat maken om kijkcijfers te genereren, zodat grote reclamejongens bij hen adverteren. Een Heineken adverteert niet voor minder dan 50.000 kijkers, waardoor bijna alle programma’s van de voormalige VPRO buiten de bierboot vallen. Spuiten & Slikken trekt nu eenmaal meer rukkertjes dan een documentaire over de emigratieroute van de blauwe lepelaar. En Patrick Lodiers verdient derhalve bakken meer geld dan Lennart van der Meulen, voor praktisch het zelfde werk. Ter info; die laatste is directeur bij de VPRO. En D66-er. Dus echt vervelend vinden we het allemaal niet voor hem.

Enfin, we weten ook dat in de grote mensen-wereld commerciële organisaties, klein en groot, nimmer zonder eisen hun centjes uitgeven om reclame te maken. Dat geldt voor tijdschriften, interwebs, apps en helemaal voor de grillige kijkbuis met zeer fluctuerende kijkcijfertjes. Er zijn namelijk legio andere (commerciële) televisiekanalen waar zij hun producten aan de man mogen proberen te brengen, met veelal veel hogere kijkcijfers én gunstigere tarieven. Dus wat is dan de meest logische conclusie voor het verkopen van € 200 miljoen aan gebakken publieke lucht? Juistem! Vriendjesnetwerken met bitterballen en bier, actualiteiten,- en nieuwsprogramma’s waarvan de redacties geïnstrueerd worden om bepaalde onderwerpen kritisch/jubelend te behandelen ten faveure van de advertiser (de griepprik, een reclame voor rollators nadat Jinek verzorgingstehuizen behandelde en nog veel meer), mensen met onvoorspelbare meningen die niet op ingeprogrammeerde items worden gevraagd etc. etc. Maar wacht! Het kan nog erger!

De overheid weet dit allemaal heus wel, maar peinst er niet over het bestel terug te brengen naar 1 of 2 kanalen en de reclames te schrappen. Wetende dat het vele malen goedkoper is én de objectiviteit en kwaliteit weer een beetje terug zouden kunnen keren. Wellicht. Ooit. Neen, de verantwoordelijke bestuurders en ambtenaren zijn ook niet achterlijk; die moeten namelijk na hun 2 tot 4 jarige ambtsperiode gewoon aan de bak bij Unilever. Sterker nog; ze hebben een jaarlijkse prijs voor de beste reclame in het leven geroepen! Met een kek gouden beeldje! Op een onafhankelijke, objectieve en door de belastingbetaler gesponsord bestel dat zich om alle voorgaande redenen verre van de commerciële honeytrap zou moeten houden is dat natuurlijk prima in orde. We pleiten derhalve tegen beter weten in voor meer De Monitor, en minder De Wereld Draait Door. Gaat natuurlijk nooit lukken, maar denk eens aan bovenstaande voordat u in uw Ster genomen wordt terwijl u uw hoofd vol stopt met Unox Knaks tijdens Boer zoekt Vrouw. Eet smakelijk!